De kracht van autisme in al zijn kwetsbaarheid, puur en echt omschreven, zoals zij het ervaart.

Al vrij snel tijdens het lezen kreeg ik een brok in mijn keel. Daarnaast herkende ik onmiddellijk Judith als auteur op de manier die haar authentiek maakt; zo is ze nu eenmaal. Alsof ik in haar dagboek fragmenten mocht lezen die als boek gebundeld waren. Dat voelde af en toe wel heel dichtbij. Ze geeft een kijkje in wat autisme van binnenuit voor haar betekent als volwassen vrouw door de personage van Jasmijn met af en toe een grappige anekdote. Haar leven als auteur en wat daar allemaal bij komt kijken komt voorbij, het overlijden van haar moeder en de bezorgdheid om haar vader, beide zo geliefd. Hoe ze de corona periode heeft doorstaan, natuurlijk het passievolle leven met haar drie wolfhonden en niet te vergeten de liefdevolle relatie met haar man waarbij ze moeilijke momenten niet uit de weg gaat. Haar eerdere romans en kinderboek zijn verweven in dit verhaal. Zondagskracht voelt haast als een ode aan al haar eerder verschenen werken. Voor mij was het extra leuk om herkenbare namen uit de omgeving voorbij te zien komen, omdat ik in een dorp vlakbij Rockanje woon. Zondagskracht: De kracht van autisme in al zijn kwetsbaarheid, puur en echt omschreven, zoals zij het ervaart. Met op het eind een vrij plotselinge knipoog naar wellicht een nieuwe roman over de waternoodsramp. De laatste zin in het nawoord doet dit met een speelse noot wel vermoeden. Slim en maakt de lezer nieuwsgierig.