Museumbezoek is interessanter

Dit is niet mijn eerste kennismaking met de kolonie Veenhuizen. Ik ben in het gevangenismuseum geweest en ook heb ik de koloniën Frederiksoord en Wilhelmina bezocht.
Enthousiast begon ik in het boek van Patricia Snel. Maar m'n enthouiasme verdween rap. Het verhaal is onsamenhangend. Waar komt opeens, na een heleboel hoofdstukken, de ik-figuur vandaan? Waarom nu pas?
Ik vind het ook voorspelbaar. Wie goed is blijft goed, wie pest blijft een rotjong. Een meisje is brutaal, maar blijkt toch een hart van goud te hebben. Dat zie je van verre aankomen en dat maakt het boek saai.
Halverwege heb ik het boek terug gebracht naar de bibliotheek. Ik snap de titel nog steeds niet. De vondeling van Veenhuizen was na 130 pagina's nog geen interessant figuur voor mij geworden. Ik kreeg zo'n zin in een ander boek dat ik mezelf toestond met dit verhaal te stoppen.