De vlag dekt de lading niet.

Het verhaal speelt zich af in het door armoede getroffen Zuid-Italië. Door de oorlog neemt de moeder van het gezin een verkeerde beslissing teneinde in het levensonderhoud van haarzelf en de dochters te voorzien. Ze geeft zich aan de plaatselijke baron zodat ze telkens met een goedgevulde tas naar huis komt. De titel giftige tongen doet vermoeden dat ze vooral te lijden hebben onder de dorpsroddels maar hierover wordt slechts summier verteld. Dit verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van de dochter Teresa die een beetje het kneusje van het gezin is, niet zo mooi, uiterst verlegen en dan ook nog vaak stotteren daar waar haar zuster Angelina een schoonheid is net zoals de moeder Catarina. Angelina is niet tevreden met de armoede waarin ze leven en heeft zich voorgenomen om niet zoals haar moeder in deze onontkoombare situatie verzeild te raken.
Angelina heeft haar zinnen gezet op de zoon van de baron en zeer tegen de zin van haar ouders komt er een huwelijk tot stand. Een huwelijk dat zo veelbelovend begon maar uiteindelijk leidde tot de zelfmoord van Angelina.
De vertelstijl van de auteur is zeer aangenaam maar ze heeft me met haar verhaal niet kunnen pakken, ik had ook heel graag geweten hoer het Teresa vergaan is nadat ze het huis verlaten had. Was zij een gelukkige vrouw en heeft ze een goed leven kunnen opbouwen. De passage waarin Catarina tijdens de oorlog op een nacht in haar huis wordt verkracht blijft mij achtervolgen, ik vermoed dat dit een cruciaal moment was. Hier wordt zo door de dorpelingen op een vermomde wijze gestraft voor haar daden.
Geen boek dat mij lang zal bijblijven.