Verwerking

Leon Coeur, rechercheur heeft net te horen gekregen dat hij net als zijn vader lijdt aan een ernstige hartziekte, die hem fataal kan worden. Hij beslist dat hij voortaan beter een kantoorbaan zou ambiëren. Terwijl hij hierover aan het ontbijt mijmert hoort hij het geklepper van de brievenbus. Op de deurmat vindt hij een Polaroid waarop een meisje afgebeeld is liggend in een veld en direct gaan de alarmbellen bij hem af en wordt hij teruggegooid in het verleden.
De vriendin van zijn nichtje Hanna werd op 13-jarige leeftijd ontvoerd en later voormoord teruggevonden in een besneeuwd veld. Leon heeft er alles aan gedaan om de moordenaar te vinden en achter de tralies te krijgen. Opdracht volbracht zou je denken maar nu begint hij te twijfelen, heeft hij de juiste persoon vastgezet, is er hier een andere partij die de moord in opdracht van...heeft gepleegd of heeft hij hier te maken met een copycat.
Hij wil kost wat kost dit mysterie oplossen maar hij mag in deze zaak geen daden stellen wegens te zeer betrokken. Maar toch neemt hij vakantiedagen op en probeert min of meer geholpen door zijn nichtje Hanna die ondertussen criminoloog in opleiding is de sporen te onderzoeken. Hanna en Leon, elk op hun manier graven in de oudere zaak teneinde te weten te komen of de gevangene wel degelijk ook nu zijdelings of volledig betrokken is.
De zoektocht wordt spannend verhaald maar ik had telkens het idee in mijn achterhoofd dat dit niet haar sterkste boek was (van Samanta Stroombergen). Ik bleef een beetje op mijn honger zitten, al was het verhaal in verband met de abortuskliniek wel een sterk spoor om in het boek te verwerken.
Een aanrader voor lezers die niet zo vaak lezen omdat de auteur je wel bij de les houdt met korte zinnen, korte hoofdstukken en gemakkelijke woorden. Voor mij een spielerei maar zeker niet onaangenaam.