Frauduleuze interdating

Annette van Luyk studeerde culturele antropologie en communicatie. Ze werkte als purser bij de KLM en later als teammanager in de thuiszorg. Acteren was haar hobby. Hierdoor leerde ze zich in te leven in de gedragingen van andere personen. Daarnaast werd haar fantasie gestimuleerd door het volgen van improvisatielessen. Het bleken bruikbare hulpmiddelen voor het schrijven van haar debuut Een perfecte illusie. Daar kwam nog bij dat Marelle Boersma haar op weg hielp. De inspiratie voor het verhaal kwam haar aanwaaien. Een van haar vriendinnen vertelde dat ze via het internet een nieuwe liefde had gevonden. Ze was zo verliefd dat ze uiteindelijk slachtoffer van fraudepraktijken werd. Al snel bleek ze niet het enige slachtoffer te zijn. Het vormde genoeg voer om een boek over te schrijven.  

De vijftiger Ellen is tien jaar geleden gescheiden. Ze verlangt naar een nieuwe liefde en besluit via het internet te gaan daten. Na enige mislukte dates komt ze in contact met de aantrekkelijk ogende Amerikaan John. Hij weet haar met zijn digitale charmes in te palmen. Tot afspraken komt het niet doordat John meerdere malen op het laatste moment meldt dat onvoorziene omstandigheden het hem onmogelijk maken. Haar digitale lover weet Ellen wel zo ver te krijgen dat ze geld naar hem overmaakt in de verwachting dat het tot een amoureuze ontmoeting leidt. Zover komt het echter niet. Wanneer Ellen John laat weten dat de bodem van haar spaarpot in zicht is, beëindigt hij de internetrelatie. In werkelijkheid blijkt John ene Solomon te zijn, een van de vele Ghanese fraudeurs die op deze manier probeert een dik belegde boterham te verdienen.  

Het boek bestaat uit vijf delen. In het eerste deel wordt de oplichtingspraktijk uit de doeken gedaan. Het is een actueel probleem, maar weinig vernieuwend. Het is immers alom bekend dat zo te werk wordt gegaan. De volgende delen van het boek bieden wel iets nieuws, want de hoofdpersoon gaat achter de dader aan. Lezers met beide benen op de grond zullen dit niet alleen naïef maar ook gevaarlijk achten. Daarin krijgen ze in het verhaal gelijk. De schrijfster weet het in haar teksten echter zo te verpakken dat ondanks Ellens naïviteit de lezer toch enig begrip voor haar optreden kan opbrengen. In de werkelijkheid van alledag is zij immers beslist niet de enige die verleid wordt door de charmes van een digitale fraudeur en is enig begrip dus op zijn plaats. Minder begrip zal er zijn voor het plan om de fraudeur in Afrika op te gaan zoeken. Immers, wat valt er te verwachten van het resultaat? De kans om het gestuurde geld terug te krijgen is om en nabij nihil. En voor een Europeaan in arm Ghana is de kans groot er niet zonder kleerscheuren af te komen. Hier houdt de realiteit van alledag op, maar voor een thriller blijkt het een interessante exercitie. Niet teveel nadenken is dus het devies en gewoon meeleven met de belevenissen van Ellen in Ghana.  

Het verhaal is in de ik-vorm geschreven en leest gemakkelijk. Na het eerste deel, eindigend in de desillusie van Ellen, komt de spanning en de actie in het verhaal. Hoofdpersoon Ellen wordt gekarakteriseerd als een sterke, intelligente vrouw die weet wat ze wil en dus bepaald geen domme gans is die overal intuint. Ze is ondernemend en begaan met het lot van anderen inclusief dat van degene die haar veel geld afhandig heeft gemaakt. Ook haar tegenpartij, fraudeur Solomon, komt er in het verhaal redelijk positief uit. De auteur verplaatst zich in zijn rol en beschrijft wie hij is, hoe hij tot deze vorm van oplichterij is gekomen en hoe zijn omgeving als familie en foute vrienden hem beïnvloeden. Tegelijk biedt het een inkijkje in het fraudeerwerk van Sakawa boys, die daarbij geïnspireerd worden door Juju priesters.  

De lezer krijgt een weliswaar niet erg geloofwaardig verhaal voorgeschoteld, maar zal niettemin het goed lopende verhaal kunnen waarderen.