Through gates of splendor, of niet?

Een aantal Amerikaanse evangelisten krijgt het halverwege vijftiger jaren van de vorige eeuw op zijn hart om in Equador te gaan evangeliseren. Bij de Auca's nog wel, een indianenstam die nagenoeg geen contact heeft met de buitenwereld. Ze staan erom bekend moordzuchtig te zijn, niet alleen naar binnendringers maar in zekere mate ook naar elkaar toe.
Wie niet van de verzoening door het kruis van Jezus Christus gehoord heeft en van de genade van God, dreigt voor eeuwig verloren te gaan. Dat is een belangrijke, zo niet de belangrijkste drijfveer van de evangelisten om het Woord van God te gaan verkondigen. Een voor een introduceert Elisabeth Elliot de hoofdrolspelers in het drama dat zich voor de ogen van de lezers ontvouwt. Stapje voor stapje naderen ze de Auca's, omzichtig ook om de indianen van hun goede bedoelingen te overtuigen. In een groot aantal vluchten overladen ze de Auca's met geschenken, die lijken hen welgezind als ze in retour geschenken terug ontvangen. Ze weten de indianen zelfs zo ver te krijgen dat deze een landingsbaan voor hen prepareren.
Bewapend met pistolen en op het ergste voorbereid landen ze eindelijk op een open plek in het oerwoud, pal langs een rivier. Daar maken ze kennis met drie indianen, een man en twee vrouwen. Op die plek bouwen ze een boomhut, met de bedoeling daar een permanente bewoning te realiseren.
De titel 'Vijf kruisen in de jungle' verraadt al dat het vreselijk mis gaat. Een aangrijpend verhaal, fraai uitgewerkt door een van de weduwen, die vakkundig gebruik maakt van de aantekeningen die de evangelisten nagelaten hebben. Een getuigenis is het dat grote bewondering oproept voor de moed van de zendelingen, maar ook twijfels over de zin van een dergelijke onderneming. Is het werkelijk de wil van God om mensen die nog in het stenen tijdperk leven op deze manier te redden van de toorn van God, aangenomen dat daarvan sprake is? De opoffering is gigantisch, ook voor de weduwen. Die dragen hun verlies met grote dapperheid, in het diepe besef dat alles overeenkomst de wil van God en zijn plan met de indianen gelopen is: zeer authentiek, maar het komt wel wat koud en klinisch over.
'Vijf kruisen in de jungle', de vertaling van 'Through gates of splendor', lijdt helaas onder een wat te groot aantal taal- en spelfouten. Desondanks een aanrader voor wie een indruk wil krijgen van de brandende Amerikaanse geloofsijver van ruim een halve eeuw geleden. Door poorten van pracht zou de letterlijke vertaling moeten zijn, de poorten van het Koninkrijk van God. Van die pretentieuze titel hebben de vertalers toch maar afgezien.