Een tegendraadse, onbesuisde en chaotische verdediging.

Tabitha wordt verdacht van moord op Stuart Robert Rees en zit in de Crow Grange-gevangenis in voorarrest. Het slachtoffer betrof haar buurman die een stukje verderop woonde. Ja, zij en haar vriend Andy hadden Stuard dood in haar schuur aangetroffen. En ja, zij had onder het bloed gezeten. Maar verder kon zij zich niets meer herinneren.

In de gevangenis krijgt Tabitha bezoek van haar advocaat Mora Piozzi.
Mora raadt Tabitha aan alles over haar verleden te vertellen. Volgens Tabitha doet zij dat ook. Maar niet alles volgens Mora, wanneer blijkt dat Tabitha op jonge leeftijd een seksuele relatie met Stuard heeft gehad. Zo zou Tabitha een motief gehad hebben. Maar zegt zij, ik zou nooit iemand vermoorden, motief of geen motief.

Vervolgens adviseert Mora aan Tabitha zich op de pro formazitting schuldig te verklaren. Tabitha is het daar niet mee eens en ontslaat Mora vlak voor die zitting. Tabitha neemt zich voor om de verdediging zelf op zich te nemen. De rechter is daar niet blij mee. Tabitha verklaart zich onschuldig. Van de rechter moeten alle processtukken aan Tabitha worden overhandigd. Teruggekeerd in de gevangenis gaat Tabitha daarmee aan de slag. Op verzoek van Tabitha wordt door gevangenisdirecteur Deborah Cole aan haar een kleine ruimte (een oude muurkast) toegewezen waar zij in alle rust zich in de stukken kan verdiepen.

Tabitha gaat de gangen van veel dorpsgenoten na en probeert uit de enorme muur aan bewijsmateriaal dat tegen haar is opgetrokken er een paar stenen uit te trekken. Of, in ieder geval er een paar los te wrikken. Zelfs dat wordt nog een enorme klus.

IN HECHTENIS (2020) van de auteurs NICCI FRENCH, is vernieuwend. Nu eens een verhaal geschreven vanuit de positie van een dader of vermeende dader die, hoewel juridische kennis ontbreekt, haar stinkende best doet om haar onschuld aan te tonen. Het is boeiend geschreven. Wat je van dit schrijversduo mag verwachten.