Panic on the streets of London

Genre: Thriller
Uitgeverij: HarperCollins
ISBN: 9789402730708
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 478
Verschijningsdatum: November 2018

Met grote dank aan Uitgeverij HarperCollins voor het recensie-exemplaar.

Inhoud
Een reeksbomaanslagen laat Londen schudden op zijn grondvesten. Hoewel de gruwelijke aanslagen perfect zijn voorbereid rollen de geheime diensten van de wereld al snel over elkaar heen om dat ene spoor te volgen. Een spoor dat kan leiden naar het brein achter deze aanslagen, de opvolger van Osama Bin Laden.

Mijn mening
Daniel Silva valt in dezelfde categorie auteurs als bijvoorbeeld John le Carré, Robert Harris en Tom Clancy. Spionage ten top. Samenwerkende en concurrerende geheime en veiligheidsdiensten bepalen het decor. Veel spanning, actie en theorieën. Wat mij betreft weet Daniel Silva zich te onderscheiden van menig auteur binnen dit genre door zijn verhalen niet nodeloos ingewikkeld te maken. Daar waar ik in een spionagethriller het spoor nog wel eens bijster raak, weet Daniel Silva zijn verre van eenvoudige verhaallijnen op een uiterst eenvoudige manier te vertellen. Spannend is het ook deze keer weer in de opvolger van Het Zwarte Gif; Het huis der spionnen.

Als groot liefhebber van zijn vertelkunst lag deze nieuwe loot aan de Gabriel Allon-reeks op mij te wachten. Zijn vorige boek Het Zwarte Gif vond ik zo’n geweldig boek dat ik eigenlijk niet kon wachten om in dit boek te beginnen. De boeken van Silva lees je niet even, het zit zo vernuftig in elkaar en kent zoveel plotwendingen dat je gaat voor een avontuur van formaat. De kerstvakantie leende zich uitstekend voor dit doel, de Silva-beleving.

Eindoordeel
Het Huis der Spionnen bracht mij in de periode tussen kerst en oud en nieuw in vrijwel alle werelddelen. Een reis in een moordend tempo waarin angst wordt gezaaid, geweld wordt gebruikt, hoop ontstaat, wraakgevoelens, een glimlach, verraad, liefde, veiligheid en een zinderende ontknoping. Bij de spreekwoordelijke aftiteling bleef ik murw achter. Ik sloeg het dicht en dacht: Kom op Daniel, op naar de volgende…

Verslaafd ben ik aan zijn boeken. Ik zie een kamer in zijn woning voor me, waar hij op een grote wand ‘brown paper’ heeft opgehangen. Hierop staan namen, locaties, pijlen en foto’s om alle verhaallijnen en personages te kunnen overzien. Zoals een generaal zijn troepen beweegt en aanstuurt op een speelveld met tinnen soldaatjes.

Alleen zo kan hij iets dat zo ingewikkeld is, zo eenvoudig verwoorden. Wat ik een vermeldenswaardig mooi aspect vind aan de Gabriel Allon reeks is het feit dat hij hoofd is van de Israëlische geheime dienst. Een persona non grata op het wereldtoneel. En van groot belang als deel van het geheel. Daniel Silva is wars van heldendaden en hoofdpersonages. Ieder personage is een radertje in het feilloos lopende geheel. Zelfs geen antiheld. Hij is er en draagt bij, soms zelfs volledig op de achtergrond. Naast de verwijzingen naar de actuele wereldpolitiek maakt dat zijn boeken levensecht. Ik merk dat ik zijn verhalen niet alleen goed uit elkaar kan houden maar ook een tijd later nog uitstekend kan reproduceren.

Is er dan werkelijk niets aan te merken op deze nieuwe spionagethriller? Helaas wel.

Het is mij opgevallen dat je deze nieuwe roman niet kunt lezen zonder zijn vorige te hebben gelezen. Vooral dit jongste boek heeft zoveel doorlopende verhaallijnen uit Het Zwarte Gif dat zelfs Silva moeite had om de lezer van Het huis der Spionnen hierover te informeren. Maar goed, eigenlijk is dat geen minpunt. In plaats van een goede spionagethriller kun je er dan immers nog meer lezen. Dit boek is een aanrader van mijn kant, ook wanneer je dit genre normaliter uit de weg gaat. Ik geef Het huis der Spionnen vier dikverdiende sterren.

Peter van Bavel - recensent De Perfecte Buren

Mijn persoonlijke songtekst
‘Panic on the streets of London
panic on the streets of Birmingham
i wonder to myself
could life ever be sane again?
(The Smiths – Panic)