Weergaloos

Ik mocht dit boek lezen voor de boekenreizigers.

De cover is magnifiek gevonden; een soort stenen munt met daarin een gezicht met een open mond en ogen: de mond der waarheid. Achter deze munt zie je diverse schedels, het oogt wat luguber. De titel Tua Culpa: jouw schuld zorgt ervoor dat je het ergste gaat vermoeden.

Het verhaal is gebaseerd op de verschrikkelijke genocide van Rwanda met daarin een link naar Nederland. In het verhaal maken we kennis met Jamie Verduyn die inmiddels 25 jaar is, maar als zij 10 jaar is, heeft zij iets verschrikkelijks gedaan en ze heeft daar altijd over gezwegen. Zij is zich tot op heden onbewust wat door voor gevolgen heeft voor diverse levens van mensen. En ineens haalt het verleden haar in, alles verandert, alles wordt op scherp gezet en wie geloof wie?
Gelukkig zijn er dierbare om Jamie heen die haar helpen en te steunen.

Het verhaal leest als een trein. Elk hoofdstuk heeft een plaats en in het begin ook een tijdsaanduiding, waardoor je goed weet waar je in het verhaal zit. We hebben te maken met drie verhaallijnen. De stukken uit Rwanda zijn goed en helder beschreven, hierin leren we Akimana goed kennen. De andere verhaallijnen spelen zich in Nederland af. Zo richting het einde toe weet Corinne heel langzaam dit spinnenweb van verbanden, van liegen en bedriegen uit te werken en ze laat je als lezer met kleine cliffhangers bij enkele hoofdstukken verbijsterd achter. De rollercoaster gaat verder richting het einde waar de plotwendingen in hoog niveau elkaar afwisselen. Als lezer moet je rustig lezen om dit allemaal stap voor stap te snappen en dan eindigt het in een climax die ik zeker niet had zien aankomen.

Het verhaal is filmisch geschreven. Je wilt door blijven lezen. De personages worden goed uitgediept en afgerond. Behalve iets rondom Jamie, maar oké dat vergeef ik Corinne.

Als laatste helemaal na het verhaal is daar de brief van Corinne, prachtig geschreven en een hele mooie aanvulling op wat er anno nu in de wereld gebeurd.