Lezersrecensie
Moeizame opbouw.
Ik mocht dit boek lezen voor de boekenreizigers.
De cover spat er vanaf met de vrouw in rode jas in de sneeuw omsloten door dennenbomen. Het woord bloed en de subtitel in rood geschreven maken dat ik het boek wil oppakken. Het maakt mij nieuwsgierig hoe dit in elkaar zit. Je voelt de kou.
In het verhaal maken we kennis met Iris van Vliet die ‘vlucht’ uit Nederland om als au pair in IJsland te gaan werken. Daar krijgt ze een warm welkom binnen het gezin van Maren die 4 kinderen; Lukasz, Lilja, Einar en elva heeft uit 2 verschillende relaties.
Het verhaal begint met een spannende proloog. Echter gedurende het verhaal wordt dit niet voldoende vastgehouden en kabbelt het verhaal wat voort. De hoofdstukken worden afgewisseld in personages waarbij ook voor de dader ruimte heeft om zijn gedachtes aan de lezer kenbaar te maken. Er spelen in het boek zo’n 4 verhaallijnen die niet allemaal evenredig uitgewerkt worden en er hierdoor geen verdieping in de personages plaatsvind. De werkelijke toedracht van de ‘vlucht’ van Iris wordt summier in het verhaal neergezet.
Het verhaal bevat geen plotwendingen en toch door de gemakkelijke leesbaarheid van het boek wil je het uitlezen. Tamara weet tot op het allerlaatste moment de lezer ongewis te laten in wie de dader werkelijk is en middels een 2 weken later en wat afrondende hoofdstukken wordt het verhaal redelijk goed afgerond.
Het verhaal is filmisch geschreven zonder echt veel spannende momenten. Daarbij wordt de laatste daad van de dader super goed uitgewerkt en neergezet. Het verhaal is chronologisch geschreven met af en toe een paar flashbacks.
Het is een heerlijk tussendoor boek, goed voor een paar uurtjes leesplezier.
De cover spat er vanaf met de vrouw in rode jas in de sneeuw omsloten door dennenbomen. Het woord bloed en de subtitel in rood geschreven maken dat ik het boek wil oppakken. Het maakt mij nieuwsgierig hoe dit in elkaar zit. Je voelt de kou.
In het verhaal maken we kennis met Iris van Vliet die ‘vlucht’ uit Nederland om als au pair in IJsland te gaan werken. Daar krijgt ze een warm welkom binnen het gezin van Maren die 4 kinderen; Lukasz, Lilja, Einar en elva heeft uit 2 verschillende relaties.
Het verhaal begint met een spannende proloog. Echter gedurende het verhaal wordt dit niet voldoende vastgehouden en kabbelt het verhaal wat voort. De hoofdstukken worden afgewisseld in personages waarbij ook voor de dader ruimte heeft om zijn gedachtes aan de lezer kenbaar te maken. Er spelen in het boek zo’n 4 verhaallijnen die niet allemaal evenredig uitgewerkt worden en er hierdoor geen verdieping in de personages plaatsvind. De werkelijke toedracht van de ‘vlucht’ van Iris wordt summier in het verhaal neergezet.
Het verhaal bevat geen plotwendingen en toch door de gemakkelijke leesbaarheid van het boek wil je het uitlezen. Tamara weet tot op het allerlaatste moment de lezer ongewis te laten in wie de dader werkelijk is en middels een 2 weken later en wat afrondende hoofdstukken wordt het verhaal redelijk goed afgerond.
Het verhaal is filmisch geschreven zonder echt veel spannende momenten. Daarbij wordt de laatste daad van de dader super goed uitgewerkt en neergezet. Het verhaal is chronologisch geschreven met af en toe een paar flashbacks.
Het is een heerlijk tussendoor boek, goed voor een paar uurtjes leesplezier.
1
Reageer op deze recensie