Lezersrecensie
Wat is wijsheid
Ik mocht dit boek lezen voor de boekenreizigers.
De cover met haar grijze tinten en een vrouw persoon in grijs gewaad zonder gezicht erop laat je meteen al huiveren. De titel in het roze, zet je aan het denken. De subtitel maakt de waanzin af.
Het verhaal speelt zich af in 1613 waarin we Tryn van Vierssen getrouwd met Ludger en dochter Hille leren kennen. Samen met haar vriendinnen Enken en Catharina volgen ze de vrouwen die opgepakt worden, wegens beschuldiging van hekserij. Als er meer en meer vrouwen en een enkele man worden opgepakt, is niemand zijn leven meer zeker. Een ieder wordt op de Galgenberg na vele martelingen door ophanging en verbranding terecht gesteld.
De hoofdstukken zijn elk met een datum neergezet waarin we de periode van april 1613 tot oktober 1615 in de stad Roermond volgen; het was toen onderdeel van het Spaanse Nederlanden. Carolien weet goed de processen en menselijkheid neer te zetten in de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Zij geeft de vrouwen en mannen een gezicht, een karakter. Femine het woord voor de vrouw = Fe – geloof en Mine – minder, een goede rede om ze te vervolgen.
In het begin zijn er zeer veel namen en vind er weinig samenhang plaats. Het is goed opletten en je mist hierdoor de diepgang in de diverse personages. Zo halverwege leef je meer en meer mee met het verhaal van Tryn en Bisschop Jacob á Castro. Je waant je door de beeldende manier van schrijven terug in de tijd en beseft hoe heftig, gruwelijk en onheilspellend dit geweest moet zijn voor de mensen in die tijd. Je voelt de onmacht en kwetsbaarheid door het hele verhaal heen. Het einde is prachtig en zeer realistisch neergezet.
Het verhaal wordt middels brieven en documenten tussen de hoofdstukken aangevuld en besef je eens te meer hoe op waarheid dit verhaal berust en is opgebouwd.
Een verhaal dat niet vergeten mag worden en anno nu nog zeer actueel is.
De cover met haar grijze tinten en een vrouw persoon in grijs gewaad zonder gezicht erop laat je meteen al huiveren. De titel in het roze, zet je aan het denken. De subtitel maakt de waanzin af.
Het verhaal speelt zich af in 1613 waarin we Tryn van Vierssen getrouwd met Ludger en dochter Hille leren kennen. Samen met haar vriendinnen Enken en Catharina volgen ze de vrouwen die opgepakt worden, wegens beschuldiging van hekserij. Als er meer en meer vrouwen en een enkele man worden opgepakt, is niemand zijn leven meer zeker. Een ieder wordt op de Galgenberg na vele martelingen door ophanging en verbranding terecht gesteld.
De hoofdstukken zijn elk met een datum neergezet waarin we de periode van april 1613 tot oktober 1615 in de stad Roermond volgen; het was toen onderdeel van het Spaanse Nederlanden. Carolien weet goed de processen en menselijkheid neer te zetten in de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Zij geeft de vrouwen en mannen een gezicht, een karakter. Femine het woord voor de vrouw = Fe – geloof en Mine – minder, een goede rede om ze te vervolgen.
In het begin zijn er zeer veel namen en vind er weinig samenhang plaats. Het is goed opletten en je mist hierdoor de diepgang in de diverse personages. Zo halverwege leef je meer en meer mee met het verhaal van Tryn en Bisschop Jacob á Castro. Je waant je door de beeldende manier van schrijven terug in de tijd en beseft hoe heftig, gruwelijk en onheilspellend dit geweest moet zijn voor de mensen in die tijd. Je voelt de onmacht en kwetsbaarheid door het hele verhaal heen. Het einde is prachtig en zeer realistisch neergezet.
Het verhaal wordt middels brieven en documenten tussen de hoofdstukken aangevuld en besef je eens te meer hoe op waarheid dit verhaal berust en is opgebouwd.
Een verhaal dat niet vergeten mag worden en anno nu nog zeer actueel is.
1
Reageer op deze recensie
