langdradige opbouw

Dit is het tweede deel van een serie. Deel 1 is ‘Ruw’. Het is aan te raden dit boek eerst te lezen zodat je de rode draad rondom de journaliste Vera Bergström goed kan volgen.

De cover is er een waar je twee keer naar moet kijken om werkelijk alles te zien. De grijs witte uitstraling maakt het mysterieus. De letters Vals spatten er vanaf. Aan de onderzijde zie een weg met allerlei scheuren, veroorzaakt door de aardverschuiving in het dorp. De bomen van het bos waarin een mens gemakkelijk kan verdwalen als je de weg niet goed kent. Het gezicht lijkt op dat van een vrouw, voor mij Stina – de vrouw die op zoek is naar haar vermiste broer Jonte.

Het verhaal start met een spannend proloog. Daarna volgend hoofdstukken met een naam waarin we de belevenissen van Vera Bergstrom, Stina Bylund en Claes af Sandeberg volgen.
We worden meegenomen in hun levensverhaal waarbij je goed het overzicht moet houden op de rode draad in dit verhaal “de vermissing van Jonte’ de broer van Stina.

De auteur weer prachtige zinnen te schrijven waarin de personages goed naar voren komen. Eveneens worden de locaties zeer gedetailleerd beschreven. Toch is het niet een boek wat je even weggelegd om dan weer op te pakken. Mede door de vele personages die er in het verhaal voorkomen verzand je soms in wie nu bij wie hoort en hoe dit zich tot elkaar verhoud.
Het verhaal is op geen enkele moment echt spannend, wat de auteur ook vermeld in haar dankwoord: het is een roman. Toch zou je het onder de psychische thrillers kunnen zetten. Je leeft namelijk ontzettend mee met de personages wat een vermissing met een ieder doet en hoe diep de oplossing in het verleden vertakkingen hebben.
Het middenstuk is erg langdradig waarin je de vaart in het verhaal mist, en vooral veel zijpaden worden neergezet. De laatste 200 bladzijdes wordt dit goed gemaakt door een zeer lange uitwerking van de ontknoping die er zeker mag zijn.