Onderhuids kruipend verhaal

Om de diepgang in de hoofdpersonages te kunne begrijpen is het aan te raden de eerdere delen van deze serie eerst te lezen. Dit boek kan je alleen lezen.

De cover straalt naargeestigheid, eenzaamheid uit met een sinistere sfeer. De vrouw met rode jas kijkt uit over het veld op zoek naar…… De subtitel maakt dat je nieuwsgierig wordt naar wat er is gebeurd. Zou de grond om haar heen vergiftigd zijn?
Voor mij past deze cover bij de verhaallijn rondom Renske Nijland. Alle titels worden in dezelfde stijl geschreven met rood en wat schaduwwerk er over heen. Daarbij zijn alle personages op de covers vrouwelijk en met lange haren waarbij ze altijd iets roods dragen, dit keer gecombineerd met een spijkerbroek.

De hoofdstukken zijn kort en krachtig uitgewerkt waarbij Tamara je mee neemt in de periode van 2010 en 2024 / 2025. Elk hoofdstuk heeft een titel waarbij vooral de locaties goed zijn weergegeven en je weet bij welke personage je zit. Stap voor stap neemt Tamara je mee in een verhaal die anno nu nog zeer actueel is en recentelijk nog is gebleken middels onderzoek. Het is een verhaal die langzaam goed onderbouwd op gang komt, je voelt de drang om dit intense verdriet van de mensen een verhaal te geven, een uitwerking die zijn weerga niet kent, maar waaruit eveneens de veerkracht van de mens blijkt.
Als lezer wordt je nieuwsgierig wie de persoon in een zaal is, hoe relaties zich ontwikkelen, hoe de oudere generatie zich revancheert op wat er toen is gebeurd en hoe de huidige generatie daar ook nog mee te maken heeft.

Het is niet een verhaal die je op het puntje van de stoel zet, maar het is een verhaal die je raakt in het diepst van je hart. De beeldende zeer filmische manier van schrijven zorgt ervoor dat je de locaties voor je ziet, dat de personen een gezicht krijgen en een gekoesterde gewenste stem gehoord mag worden uit een ver verleden.