Rauwheid

Ik mocht dit boek lezen voor de boekenreizigers.

De cover met de zacht geschreven titel maakt mij nieuwsgierig. De ondertitel geeft de indruk dat er meer aan de hand is. De op het gras geknielde vrouw wappert met haar haren door de wind. Na het lezen van het verhaal is dit een zeer mooie weergave van het geheel van het hele verhaal.

In dit autobiografisch verhaal lezen en leven we mee over de schouder van Monique na het verlies van haar partner Robert. Samen met de kinderen Zoë (3 jaar) en Noah (4,5 jaar) neemt ze ons mee in het rouwproces wat al voor de dood begint. Je voelt de warmte, de liefde, de worsteling, de diepte van rouw, het opkrabbelen en weer de klap bij dingen die toch anders lopen dan je vooraf gepland had en je voelt de veerkracht van een mens. De kracht van Mindfullness is prachtig in het verhaal verweven en zeker een hulpmiddel om zo met het leven om te gaan. Het is een indrukwekkend verhaal waarbij het rouwproces van Monique en haar kinderen een plek krijgt, waarin steun is van dierbare om je heen die eveneens in een rouwproces zitten.

Het verhaal is opgebouwd uit 3 delen over de periode 2012 tot 2017. Het is een verhaal waar je de aandacht bij moet houden en ook bij wilt houden. Het verhaal gaat snel waardoor je soms wat te oppervlakkig blijft en waarbij vooral de laatste 2 dagen voor het overlijden juist weer zeer uitgebreid en diepgaand worden beschreven. Binnen een hoofdstuk wordt er regelmatig geswitcht naar een ander personage of is er een flashback zonder dit duidelijk is aan geven. Hierdoor moet je flink schakelen. Sommige zinnen in de Franse taal halen je uit het verhaal, mede omdat je de vertaling mist.

Het boek neemt je mee in de rauwheid van rouw.