Ander slot dan verwacht

‘De koning van de hel‘ is het slot van een trilogie dat zich afspeelt in een fascinerende dimensie vol interessante personages.

Waar ik bij het eerste boek wat lichte twijfels had, sloot ik bij het tweede boek de personages in mijn hart.

Emilia, Toorn en alle andere prinsen van de hel en demonen aan het hof. Ik kreeg er geen genoeg van.

Het einde van het tweede boek: ‘De prins van Trots‘, bevatte een flinke belofte voor dit laatste boek.

Emilia ontdekte dat haar zus nog leefde en dat haalde haar hele wereld opnieuw overhoop. Haar furie barste letterlijk los en het is nog maar de vraag wie dit zal overleven.

Fijn is in ieder geval dat Kerri Maniscalco het verhaal direct oppakt waar het tweede boek eindigde.

Net als de voorgaande delen is ook dit deel geschreven vanuit Emilia en we doen samen met haar nogal wat ontdekkingen in dit slotdeel. Ontdekkingen die zeker zorgen voor bijzondere en verrassende twists.

Wellicht niet de twists waarop ik hoopte toen ik het tweede boek uitlas, maar wat mij betreft zeker niet minder interessant.

Daar dit verhaal vooral ook draait om de liefde tussen Emilia en Toorn, zien we deze relatie met behoorlijk wat spicy scenes verdieping krijgen. Wie goed tussen de regels door kan lezen, ziet ook een mooie ontwikkeling plaatsvinden. Tussen beiden, maar ook individueel.

Gezien het verleden van Emilia, wat haar personage betreft een behoorlijke ontwikkeling zelfs.

Bovenstaande brengt mij echter ook meteen bij de kern van dit verhaal.

Waar ik na het einde van het tweede boek dacht dat het slot van deze trilogie een verhaal van wraak en oorlog zou worden, viel dat in de praktijk echter een beetje tegen.

Dat we eindelijk de clou ontdekken van de vloek was absoluut interessant en goed uitgewerkt. Er gebeuren voldoende andere gebeurtenissen die het verhaal spannend maken. Echter had ik iets meer bloedvergieten verwacht en minder ‘romantasy’.

Gaandeweg moest ik mijn verwachtingen dus bijstellen. Het verhaal was dus niet helemaal waarop ik hoopte qua verhaallijn.

Toch werd ik wel verrast door de uitwerking van de “andere” wending die dit verhaal nam. Dit zorgde er dus zeker wel voor dat ik van het verhaal kon genieten. Het was interessant om te lezen hoe het verhaal zich in dit slot ontvouwde en ook de twists en het plot wisten mij zeker wel te bekoren.

De liefde tussen de personages, de bijkomende spicy scenes en ook de humor waren wat mij betreft zeker de kracht in dit slot.


Conclusie
Ondanks dat ‘De koning van de hel‘ een andere wending nam dan ik verwachtte, genoot ik met volle teugen van dit slot.

Dat liefde de krachtigste magie is, blijkt maar weer eens in dit verhaal.

De schrijfstijl van Kerri Maniscalco vind ik absoluut heerlijk. Het is vlot en beeldend en ze krijgt het voor elkaar dat je personages in je hart sluit.

De spicy scenes vond ik heerlijk, al kwamen ze in dit slot misschien iets te pas en te onpas. Ze voldeden echter wel aan mijn beleving van de hel en diens zondes.

‘De koning van de hel‘ is een (met recht) zinderend slot dat antwoorden geeft op vragen en wat mij betreft zeker een afronding geeft aan de bijzondere reis die we vanaf het eerste boek hebben gemaakt.