Sterk debuut!

FBI-agent John Adderley raakt gewond tijdens een mislukte infiltratie poging binnen een Nigeriaans drugskartel.

Hij belandt in het ziekenhuis waarna hij al snel te horen krijgt dat hij na de rechtszaak wordt opgenomen in een beschermingsprogramma voor getuigen.

Met een nieuwe identiteit, vertrekt hij naar zijn geboorteland Zweden waar hij zich aansluit bij een coldcaseteam.

Zijn eerste zaak? Die van het vermiste meisje Emelie Bjurwall. Tien jaar geleden verdween zij spoorloos en tot op heden is er geen teken van leven en is ook haar lichaam nooit gevonden.

Het contrast tussen de Amerikaanse John en zijn Zweedse collega’s had niet groter kunnen zijn, maar hij probeert zo goed en kwaad als het gaat samen te werken onder zijn nieuwe naam.

Wat John echter niet heeft vertelt aan zijn nieuwe team, is dat de verdachte van de vermissingszaak zijn halfbroer is.

John moet dus niet alleen onder de radar blijven voor het drugskartel, maar ook voor zijn eigen collega’s in verband met belangenverstrengeling.

Krijgt John het voor elkaar om zijn echte identiteit verborgen te houden en ook nog eens deze zaak op te lossen?

‘Het laatste leven‘ is verdeeld in vier delen en na het lezen van het boek, kan ik meteen melden dat het verhaal een heel duidelijke kop, romp, staart verdeling heeft. Word ik blij van!

Het verhaal begint op vijf oktober in 2019 waar John ontwaakt in het ziekenhuis in Baltimore.

In het eerste deel van het boek worden de hoofdstukken afgewisseld tussen de hoofdstukken vanuit John die zich in het heden afspelen en hoofdstukken die zich afspelen in 2009 in Karlstad, waarin we de ouders van het verdwenen meisje Emelie ontmoeten.

Doordat dit eerste deel van het boek zich afwisselend afspeelt in Amerika en Zweden, en we naast het verhaal van John ook het verhaal van Heimer lezen, is er een langzame opbouw aan spanning. Maar hierdoor is het verhaal wel goed uitgewerkt qua verdieping en achtergrond informatie.

In het eerst deel wordt namelijk helder uiteengezet waarom John terugkeert naar Zweden en krijgen we middels de hoofdstukken vanuit Heimer een beter beeld van de ouders van Emelie en Emelie zelf.

Het tweede deel van het boek richt zich op John in het heden, werkzaam bij het coldcaseteam in Zweden.

Vanaf het tweede deel van het boek lezen we ook hoofdstukken vanuit Heimer in het heden, de vader van Emelie.

Het lijkt of klinkt wellicht ingewikkeld om een boek op deze manier te starten, maar ik kan absoluut zeggen dat deze uitleg en verdieping van toegevoegde waarde is voor het verhaal. Ook krijg je een beter beeld van de personages en kun je je goed in hen verplaatsen.

Dat brengt mij meteen bij de schrijfstijl van de heren Mohlin & Nyström.

Behalve dat ze heel vlot schrijven, nemen ze je echt mee in het verhaal en laten ze je in dit debuut goed kennismaken met John Adderley. Zeker in een debuut vind ik aandacht voor het hoofdpersonage absoluut belangrijk.

De opbouw aan spanning neemt in het tweede deel van dit boek toe en ik vind het absoluut interessant hoe de auteurs deze opbouw hebben gecombineerd met het geweten van John.

Gaat hij zijn halfbroer helpen of gaat hij voor het recht dat zal moeten zegevieren? John wordt geconfronteerd met zijn waarden en normen en daar waar zijn loyaliteit ligt.

In het laatste deel vond ik absoluut de spanning die ik wilde zien in dit debuut en ik heb menigmaal op het puntje van mijn stoel gezeten.

Juist doordat de opbouw aan spanning later begint, weten de auteurs een gave ontwikkeling te laten zien en daarmee ook de spanning langer vast te houden.

Zeker wanneer de ‘race tegen de klok’ begint en alles anders blijkt te zijn dan je dacht.

Het verhaal heeft een geweldig plot en een briljante twist die ik aan het einde absoluut even moest laten bezinken.

Het verhaal van John Adderley eindigt gelukkig niet, zoals we aan het einde lezen in een epiloog. De cliffhanger laat ons weten dat er nog een hoop staat te gebeuren en niemand weet of John nog steeds veilig is.


Personages
Dit verhaal bevat meerdere gave personages. Ook na dit debuut, waarin veel aandacht is besteedt aan achtergrond en verdieping, is er gelukkig nog veel te ontdekken.

John Adderley, het hoofdpersonage van deze serie vond ik persoonlijk fantastisch.

Wat mij meteen opviel aan John, is dat hij niet perfect is. Daar hou ik van! Hij heeft behoorlijk last van zijn tijd bij de FBI en ik denk dat we wel kunnen stellen dat hij last heeft van PTSS.

Dit is een interessant gegeven voor de rest van het boek.

Daarnaast is zijn personage ontzettend goed beschreven en zien we veel verdieping terug. Veel van zijn achtergrond wordt duidelijk en na het lezen van dit boek, bestaat John Adderley voor mij.

Omdat John grotendeels in Amerika gewoond heeft, hebben de auteurs ook aandacht besteedt aan de verschillen tussen werkwijzen, normen en waarden van Amerikanen en Zweden. Dit gaf het verhaal meteen dat beetje extra.

Zeker wanneer John zijn FBI kwaliteiten inzet als rechercheur binnen het team. Het is gaaf om hem in actie te zien en hij laat een sterk staaltje onderzoek zien. Hiermee is duidelijk dat de auteurs een zeer interessant personage hebben neergezet.

Wanneer het onderzoek naar de dader begint, komen de kwaliteiten van John echt goed naar voren.

Ook maakt John een ontwikkeling door als personage en ik ben blij dat ook hier aandacht aan is besteedt. Het is duidelijk waarmee hij worstelt, welke invloed dit heeft op zijn dagelijks leven en functioneren en hoe hij hier uiteindelijk van leert.


Conclusie
‘Het laatste leven‘ is het debuut van Mohlin & Nyström en wat mij betreft een zeer geslaagd debuut.

In dit boek hebben ze in vier geweldige delen laten zien waartoe ze in staat zijn en hoe ze niet alleen een personage kunnen introduceren, maar ook hoe ze de spanning flink kunnen opbouwen.

Laat je niet afleiden door het uitgebreide begin, want het heeft alles te maken met het einde!

Ik ben nu al fan en ik kon het niet laten contact op te nemen met de auteurs. (Het tweede deel is bijna klaar en mogelijk kunnen we de vertaling eind volgend jaar verwachten).

Het is weer even geleden dat ik een goede Scandinavische thriller las, maar deze behoort zeker tot mijn favorieten!

Als je overigens houdt van de boeken van Jo Nesbo, dan denk ik dat je dit duo zeker in de gaten moet houden.