Een mooie mix verpakt in een leuk jasje!

De vijftienjarige Phoebe is anti liefde. Wie doet daar nu aan en wat is in godsnaam het nut er van?

Als haar beste vriendin Polly een vriendje krijgt en het over niets anders meer kan hebben dan haar “fantastische” vriendje, is het voor Phoebe duidelijk dat ze afstand moet nemen. Zichzelf het derde wiel aan de wagen voelen? Daar heeft ze geen trek in.

Als haar moeder voor haar werk weer naar het buitenland moet, gaat Phoebe naar haar peettante Kate.

Tussen het leren voor examens door, helpt ze een handje mee in diens kringloopwinkel, waar ze kennis maakt met Alex en Emma.

Aangezien ze haar beste vriendin verloren is aan de liefde, komt een nieuwe vriendschap met deze twee Phoebe perfect uit. En vooral over de geheimzinnige Emma wil zij meer weten.

Wanneer Phoebe gevoelens ervaart die zij niet herkent bij zichzelf, is het zaak om uit te zoeken waar deze vandaan komen. Maar vooral ook wat ze hier in hemelsnaam mee moet.

Lukt het Phoebe om ook zelf de liefde te vinden en gelukkig te worden?

‘Liefde is voor Losers‘ is een boek dat volledig in dagboekvorm geschreven is en dus geen hoofdstukken bevat.

In het begin is dit een klein beetje wennen, maar al gauw word je door Phoebe meegenomen in haar leven en doen en laten. Het dagboek is vanzelfsprekend dan ook alleen vanuit haar geschreven.

Dit maakte dit boek meteen bijzonder, omdat de enige gedachten en gevoelens die je waarneemt, uiteraard die van Phoebe zijn. Ook interpretaties van anderen komen vanuit Phoebe, wat menigmaal tot hilarische taferelen leidt.

Wibke heeft zich ontzettend goed ingeleefd in de leeftijdsfase van Phoebe en daarnaast in de doelgroep van dit boek.

De schrijfstijl is vlot, bevat serieuze onderwerpen, maar is vooral ook heerlijk sarcastisch.

De gedachten van Phoebe gaan alle kanten op, maar het is heerlijk om te lezen, omdat er eigenlijk altijd wel iets gebeurt of aan de hand is.

Gezien de achterflap tekst eigenlijk al wat spoilers weggeeft, zal het je niet verbazen dat homoseksualiteit een thema is in dit boek.

Wat ik heel mooi vond aan de manier waarop Wibke dit oppakt: Ze besteedt er niet teveel aandacht aan. En daar hou ik van!

Bij sommige boeken waar homoseksualiteit in voorkomt, ligt de nadruk zo ontzettend op dat thema dat het gewoon storend is. De boodschap wordt dan vervelend. Het is juist iets heel normaals en dat heeft Wibke in dit boek laten zien.

Het boek werkt naar een tof einde toe dat wel enigszins voorspelbaar is. Maar wat geeft het?

Wel heeft het wat mij betreft ook nog wat losse eindjes. En ik ben dan ook heel benieuwd of er een vervolg komt. Want ik ga heel graag nog eens met Phoebe op reis om haar vragen beantwoord te krijgen!

Wibke stipt niet geheel onbelangrijk, belangrijke thema’s aan in het dagboek van Phoebe.

Het zijn actuele thema’s die het verhaal absoluut een diepere laag geven. Denk hierbij aan: vriendschap, verliefdheid, homoseksualiteit, rouw en opgroeien zonder ouders die er voor je zijn of ouders die niet altijd aanwezig zijn.

Een mooie mix verpakt in een leuk jasje!

Personages
Het gehele boek is één grote kennismaking met Phoebe en haar leven.

Een sarcastische, directe en soms zeer boze puber die het heerlijk vindt om overal tegenaan te schoppen. Menig puber kan zich herkennen in haar gedrag, wat enerzijds confronterend kan zijn, maar vooral eigenlijk hilarisch is.

Dit gezegd hebbende, meteen de complimenten voor Wibke die zich ontzettend goed heeft ingeleefd in haar personage Phoebe. Het puberale gedrag en daarnaast ook de gedachten zijn ontzettend goed weergegeven en uitgewerkt.

Voor mijn gevoel klopte dit helemaal, vooral als je de moeilijke moeder-dochter relatie toevoegt!

Je zou je hier en daar misschien iets kunnen ergeren aan het boze gedrag van Phoebe, maar ik vond het juist zo dicht bij de waarheid komen dat ik het interessant vond.

Qua ontwikkelingen zie je vooral in haar gedrag hier en daar veranderingen. En natuurlijk in haar kijk op de liefde.

Toch voelde dat niet overal realistisch aan, maar ik stoorde mij daar eigenlijk niet aan.

Ook de andere personages vond ik absoluut interessant. Mijn liefde ging absoluut uit naar peettante Kate, die eigenlijk veel meer een moeder is voor Phoebe.

Haar eigen moeder vond ik hier en daar vervelend. Vooral de manier waarop zij met haar dochter omgaat en daarnaast de grote afwezige factor is.

Emma vond ik onwijs leuk en wat ik echt heel erg tof vond was het personage van Alex in dit verhaal.

Zonder spoilers; ik ben blij dat een auteur zo’n personage toegevoegd heeft aan een verhaal! We leven tenslotte in de moderne tijd!

Ondanks dat het verhaal om Phoebe draaide, vond ik dat de overige personages voldoende uitwerking en diepgang hadden, met allen duidelijk een eigen karakter.

Conclusie
‘Liefde is voor Losers‘ is het debuut van Wibke Brueggemann en bevat een heerlijke terugblik naar de puberteit!

Een dagboek van een jonge meid die niets om liefde geeft tot ze als een blok voor Emma valt. En dan ineens hard moet gaan nadenken over wat dit voor haar betekent.

Een super leuk young adult verhaal dat je doet lachen, maar soms ook heerlijk doet zuchten van ergernis. Zoals het hoort bij pubers!

Ben je dus op zoek nog een young adult a la Bridget Jones? Dan ben je inderdaad met dit boek aan het goede adres!