Sfeervol en vol drama

‘Midden in de nacht’ is zo’n boek dat je langzaam binnensluipt. Geen keiharde actie of zenuwslopende achtervolgingen, maar wel een constante, sluimerende spanning die je niet meer helemaal loslaat.

Riley Sager neemt zijn tijd om het verhaal en de spanning op te bouwen, en dat werkt in deze setting best goed.

Het verhaal draait om Ethan, die dertig jaar na de mysterieuze verdwijning van zijn jeugdvriend Billy terugkeert naar zijn ouderlijk huis. Vanuit zijn perspectief word je langzaam meegezogen in de geheimen van het verleden, afgewisseld met andere perspectieven die beetje bij beetje extra puzzelstukjes geven.

De wisselingen tussen heden en verleden zorgen voor een fijne spanning — je wilt gewoon weten wat er nou écht gebeurd is die nacht.

Ethan als hoofdpersoon vond ik interessant genoeg om te blijven volgen, al had ik af en toe wat meer diepgang in zijn emoties willen zien. Hij blijft soms net iets te vlak, waardoor ik niet alles voelde wat hij doormaakt. Dat is jammer, want juist met die extra diepgang had zijn rol intenser kunnen zijn.

Het plot zelf? Verrassend, met een paar leuke twists. Maar eerlijk? Ik had gehoopt dat het mysterieuze instituut een grotere rol zou spelen in de ontknoping. Misschien is dat mijn eigen donkere kant die meer verlangde naar een duisterder plot?

‘Midden in de nacht‘ voelt op dit punt meer een dramatische roman met thriller-elementen dan een pure thriller. Geen verkeerde keuze, maar wel anders dan ik had verwacht.

Conclusie
‘Midden in de nacht‘ is een slowburn thriller die vooral indruk maakt met thema’s als vriendschap, verlies en de nasleep van een jeugdtrauma.

Het is spannend op z’n eigen manier, maar ik bleef achter met het gevoel dat er nét wat meer uitgehaald had kunnen worden. Zeker wat betreft het plot. Van mij had dit duisterder gemogen.

Toch zeker een goed boek — als je houdt van een thriller met een dramatische ondertoon en psychologische facetten, is dit er eentje om op te pakken!