Recensie: Het spel van de engel

Ik kon dit boek bijna niet meer wegleggen. Opnieuw het hoofd erbij houden. Al was de schrijfstijl niet zo bloemrijk als het vorige deel, de Spaanse namen maakten het soms wat lastig om te lezen. Maar dat was dan ook het enige. Het zit bijzonder knap in elkaar en aan het einde van dit verhaal blijf je als lezer achter met een bijzonder gevoel. Ik ben niet goed in staat om dit onder woorden te brengen.
Ik wil het ook niet, omdat ik daarmee het leesplezier wat je aan dit boek hebt teniet doe. Wel heeft het een diepe indruk op me gemaakt. En ik zal het zeker meerdere keren lezen omdat ik het gevoel heb dan weer iets nieuws te vinden waar ik overheen gelezen heb. Blij dat ik ze zelf in de kast heb staan!