Mooie feelgood

Mijn mening:

Ik vond Plankgas, Sabine net zoals de eerdere delen ook weer een heerlijke feelgood om te lezen. Aangezien ik bijna alle personages al kende, was het niet heel moeilijk om mij weer thuis te voelen bij deze personages. Ik ben echt weer door dit boek heen gevlogen en vind het best wel jammer dat met dit boek een einde is gekomen aan deze trilogie. Ik had opzich wel een boek kunnen lezen van alle zumbies. Maar goed, het zijn drie ontzettend leuke, grappige, romantische verhalen geweest.

In het begin vond ik het verhaal soms wat traag gaan, maar dat verdween al snel toen er meerdere potentiële partners in beeld kwamen. Al was ik even bang dat er misschien een typische love triangle uit zou komen, maar dat was gelukkig niet het geval. Ik vind dat de auteur echt een heel mooi plot heeft gebruikt hier. Het verhaal tussen Pepijn en Sabine is ontzettend goed uitgewerkt en ook hoe de rest in elkaar zit, het past allemaal perfect. Het was eens wat anders dan: ze ontmoeten en ze leven nog lang en gelukkig. Dit verhaal kende vele tegenslagen en liet ook echt heel mooi zien hoe makkelijk je kan goed praten wat iemand doet als je sterke gevoelens voor diegene voelt.

Iets wat ik wel een minder stuk uit het boek vond, was het stuk met de naaktfoto. Het werd een beetje weggezet als iets dat iets kinderachtigs is wat tieners doen en je gewoon kan oplossen door hem zelf te posten en degene die hem wil verspreiden voor te zijn. Natuurlijk is dit een oplossing, maar laten we niet vergeten dat dit soort dingen soms helemaal uit de hand lopen en niet altijd op deze manier opgelost kunnen worden. Ik vond dat hierover iets te gemakkelijk werd gedaan. Net zoals over de andere bedreigingen vanaf Pepijns kant. Daarnaast vond ik ook dat er iets te veel nadruk lag op het 'je slaat geen vrouw' in plaats van op het 'fysiek geweld in een relatie is nooit goed'. Het leek voor mij nu soms een beetje alsof ze het andersom niet erg zouden vinden. En ik snap het wel, want het gaat hier om een vrouw die geslagen werd, maar alle reacties van iedereen waren precies hetzelfde en hierin had ik wel iets meer variatie willen zien.

Verder vond ik dit verhaal heel mooi uitgewerkt en goed neergezet. Ik heb echt een bloedhekel gehad aan Pepijn en kon hem op sommige moment echt wurgen. Net zoals dat ik Sabine wilde wakker schudden. Het einde vond ik dan weer helemaal mooi en het sluit dit verhaal af, maar het is ook een mooi einde voor alle andere verhalen. Iedereen leeft zijn leven en is gelukkig. Echt een einde voor het laatste deel van een feelgood trilogie.

{Lees mijn volledige recensie op mijn blog: https://www.raelynlayn.nl/reviews-recensies/recensies/1078739_plankgas-sabine}