De kleermaakster van Parijs

Deze roman wordt aan ons vertelt vanuit het perspectief van hoofdpersonage Rosa Kusstatscher. Als het ware geeft zij ons haar levensverhaal, de keuzes die ze maakt en de fouten waarmee ze moet leren leven.

Als jong meisje helpt Rosa mee in het gasthuis van haar ouders. Haar moeder is altijd maar druk. En haar vader is met veel dingen bezig waardoor er niet veel omgekeken wordt naar haar en haar jongere zusje. Maar toch lijken ze met de flow mee te gaan. Ze weten allemaal wat ze moeten doen en zo kabbelt hun leventje voort.
Op een avond gebeurd er iets ingrijpends voor Rosa, iets waar ze haar hele leven last van zal hebben. Ze ondergaat dit vol verbijstering. Er is maar een iemand in de buurt die het direct opvalt wanneer Rosa voor hem staat om hem te bedienen. Hij zal korte metten maken samen met zijn vriend Thomas. Deze laatste wordt de jeugdliefde van Rosa. Echter heerst er oorlog en gooit deze roet in het eten.

Rosa moet de ene na de andere moeilijke keuze maken als jonge tiener. Maar zo daadkrachtig als ze is maakt ze deze en draagt alle verantwoordelijkheid met zich mee. Al vrij snel is deze dame statig en weet wat ze wilt. Wanneer ze ontdekt wordt omwille van haar naai kunsten begint haar leventje langzaamaan rooskleuriger uit te zien. Echter zal de last die ze draagt nog altijd aan haar knagen.
In deze tijd wordt ze voor een tweede keer verliefd. Maar ook deze man heeft een verleden en beetje bij beetje krijgt Rosa de korsten eraf en komt te weten wie Charles is. Maar na zijn dood zal ze erachter komen dat ze hem bij lange na niet helemaal kon.

De tijd van rouw leeft Rosa alleen voor te werken en denkt ze aan weinig anders. Om de pijn maar te kunnen onderdrukken. Gelukkig is daar haar vriendin Graca, die eerst haar huisvrouw was maar steeds meer voor haar gaat betekenen. Ik moet je bekennen dat Kaufmann de emoties van Rosa mooi weet neer te zetten. Van euforie van een liefde tot rouw, ze weet me iedere keer het gevoel dat ze beschrijft te geven.

Rosa leert nog meer liefdes kennen. Echter lijkt het alsof het geluk niet aan haar zijde staat. Zij beschrijft alles voor ons. Alle ups en downs. Het lijkt naarmate het boek vordert alsof ze het tegen een bepaald persoon heeft, maar tot de laatste hoofdstukken heb je geen idee tegen wie ze praat. We reizen met Rosa mee over de wereld en de successen en verliezen die ze meemaakt.

Ieder hoofdstuk begint met een titel en aan de hand van die titel vertelt Rosa over haar leven en wat datgene voor haar betekend heeft.

Een roman die in het begin voor mij gevoel wat moeizaam op gang kwam. Maar toen ik in het verhaal zat was er geen ontkomen meer aan en wilde ik meer weten over Rosa en alles wat zij meegemaakt heeft. De emoties volgen elkaar niet te snel op. Je merkt dat er door de schrijver een reëel beeld wordt geschetst van een leven. En dat kan ik enorm waarderen.