Vuurwerk

In dit verhaal leren we Mandy en Lars kennen. Zij komen naast elkaar te wonen en al snel is de aantrekkingskracht tussen deze twee personages enorm voelbaar. Beide zijn ze op deze plek komen wonen om het een af te sluiten of afstand te nemen. Lars is vrij roekeloos en dit is niet zoals Mandy is en de angst dat er iets fout kan gaan zit er bij haar flink in. Dit heeft te maken met het verlies van haar vriend drie jaar geleden. Lars ziet zichzelf niet als relatiemateriaal en gaat dan ook vrij hard om met de gevoelens van Mandy.

We krijgen vanuit twee perspectieven dit verhaal. Aan de ene kant heb je Mandy, die nog rouwt om het verlies van haar vriend. Maar open staat voor een nieuwe start en deze met beide handen aangrijpt. En dan hebben we Lars die zich het liefst niet openstelt voor mensen en laat mensen al helemaal niet dichtbij komen.

De twee zijn tegenpolen, maar ergens komen ze continu met elkaar in aanraking. En dat maakt dat sommige barrières toch wel met en met afbrokkelen. En dat maakt het voor ons als lezer heel vermakelijk om te lezen. De vreugde maar ook het ongemakkelijke dat beide personages ervaren weet Veldkamp zo neer te zetten dat je je als lezer er heel goed in herkent.
Wat mij verraste is de diepere laag die in het verhaal zit. De onderliggende gevoelens die beide personages ervaren en hoe deze hun leven toch wel beheerst. Dit verhaal bevat rouw, vriendschappen, liefde en het maken van een nieuwe start. Een fijne mix van thema´s die zorgen dat dit een mooi eerste deel van een serie is en je uit gaat kijken naar het volgende deel.

Dit boek heb ik in een dag uitgelezen. Het verhaal had me zo te pakken dat ik het boek niet neer wilde leggen. En dat is zeker een pluspunt voor de auteur. Ze heeft me van begin tot eind weten te boeien met haar verhaal en dan vooral de chemie tussen Mandy en Lars.