De koortsdroom van Schroedinger's kat in film noir

Net heb ik 'After Dark' van Haruki Murakami uitgelezen. Dit boek is mijn eerste kennismaking met het oeuvre van deze Japanse schrijver. Over het algemeen wordt 'After Dark' gezien als een van Murakimi's mindere gedachtenspinsels in inkt, maar persoonlijk vind ik het verhaal zeer vermakelijk en zit het plot razendknap in elkaar. Het beschrijft een nacht in Tokyo in een film noir setting vergelijkbaar met de Zeedijk in Amsterdam waarin een aantal ogenschijnlijk willekeurige personages en gebeurtenissen elkaar in volledig toeval elkaar kruisen en ook weer niet.

Dit boek laat zich het beste omschrijven als de literaire tegenhanger van Schroedinger's Kat in de zin dat alles met elkaar samenhangt en ook weer niet. Personages en gebeurtenissen staan met elkaar in een bepaalde samenhang met elkaar, maar compleet weer niet. Het verhaal speelt zich af in de werkelijkheid, maar is tegelijkertijd een soort van koortsdroom. Het wordt helemaal bizar wanneer de grens tussen realiteit en droom helemaal vervaagt en in elkaar overloopt.

Het boek lees vlot weg, maar tegelijkertijd zit er een hele complexe wereld achter het verhaal. Murikami speelt met kinds gemak met deze thema's en beheerst de kunst van het weglaten als geen ander.
Dit is precies waarom dit boek zo'n heerlijke leeservaring maakt. Als 'After Dark' als een van Murikami's mindere boeken word gezien, dan moet de rest van zijn oeuvre op eenzame hoogte staan.