Van machtsspelletjes tot verboden liefdes: fantasy meets soap-drama in De Koepels van Macht

Stel je een wereld voor waar elfen niet de elegante, verheven wezens zijn die we gewend zijn uit fantasy, maar de slaven van een mensenrijk. Voeg daar de laatst overlevende tovenaar aan toe die zo obsessief en griezelig is dat je hem gerust de “Douchebag Supreme” van Aeksylion mag noemen, en je hebt het startpunt van De Koepels van Macht. Denk: machtsmisbruik, politieke intriges, verboden liefdes en meer drama dan in een gemiddelde soap, maar dan met magie en een flinke scheut duisternis.

Het verhaal volgt vooral prinsessen Agrisse en Arinelle. Als jongste dochter van de koning ontvangt Arinelle een cadeau van haar vader: de elf Rhakko die haar gezelschap zal gaan houden. Maar Rhakko draagt een groot geheim: hij heeft Mytrans vader gedood en de jonge tovenaar gespaard in de hoop dat die op het rechte pad zou belanden. Spoiler: dat plan ging dus grandioos de mist in. Mytran blijkt niet alleen gevaarlijk, maar ook geobsedeerd door het voortzetten van zijn lijn van tovenaars. Hij bezwangert vrouwen alsof het een sport is, maar telkens eindigt het in de dood van moeder en kind. Binnen een paar hoofdstukken gaan we echt van 0 naar 100: Agrisse trouwt met Mytran en raakt zwanger, gaat langzaam kapot aan die zwangerschap en wordt letterlijk magisch vastgebonden aan haar bed door Mytran omdat ze “rust” moet nemen. Haar enige uitweg lijkt een geforceerde miskraam, maar dat is een gevaarlijk spel met een man die haar zonder pardon zou doden als hij er achter komt dat Agrisse de zwangerschap heeft gesaboteerd… Terwijl Agrisse worstelt met die horror, ontwikkelt Arinelle gevoelens voor Rhakko. Klein detail: hij is getrouwd en heeft twee kinderen, maar hé, waarom zou dat iemand stoppen?!

Wat me meteen opviel, is hoe snel ik in dit boek zat! Normaal heb ik bij fantasy echt even tijd nodig om de wereld te snappen, maar hier klikte het vrijwel direct. De introductie van de personages is duidelijk en de afwisseling in perspectief houdt de vaart erin. Al moest ik soms even schakelen wanneer die zelfs binnen een hoofdstuk wisselde.

Weet wel: dit is geen luchtige fantasy. Dit is een duister verhaal waarin thema’s als macht, onderdrukking, zwangerschap, manipulatie en verraad voorbijkomen. Het wordt niet grafisch of expliciet, maar de onderwerpen zelf zijn zwaar. En waar sommigen met “dark romance” adverteren, zou ik De Koepels van Macht daar niet onder scharen. De romantiek speelt zeker een rol, maar de focus ligt veel meer op de donkere intriges en de gevolgen van macht die totaal uit balans is.

Wat dit boek voor mij zo sterk maakte, is dat ik ondanks al die narigheid het ene hoofdstuk na het andere wilde verslinden. Het tempo ligt hoog, de wereld voelt goed uitgewerkt en de personages zijn allesbehalve eendimensionaal. Soms maken ze keuzes waarbij je met je ogen rolt of hardop “meen je dit nou echt?!” roept, maar dat maakt het juist verslavend om door te lezen. Het einde geeft duidelijk het gevoel dat dit nog maar het begin is van een veel groter verhaal, en ik ben nu al benieuwd hoe die chaos zich verder gaat ontvouwen.

De Koepels van Macht is duister, meeslepend en zit vol soapwaardige drama waar je geen genoeg van krijgt. Ik geef het een stevige vier sterren en kan niet wachten op deel twee!