Zolang er bomen zijn , is er hoop

Het is 2038. We maken kennis met Jake Greenwood. Zij is gids in de Bomenkathedraal. Al snel komen we er achter dat dit nog 1 van de laatste bossen op aarde is. De kathedraal is een  luxe resort, alleen voor de zeer rijken. Het beeld wat we van de rest van de wereld krijgen is angstaanjagend!!! De grote verdorring. Gebrek aan voedsel, grote armoede en een eigenlijk onbewoonbare aarde door dodelijke stofwolken. Jake is van jongs af aan gefascineerd door bomen en gaat plantkunde studeren. Grote studieschulden, gebrek aan familie en het feit dat het op het eiland van de kathedraal nog leefbaar is maken dat Jake kiest voor een ondergekwalificeerde baan bij een werkgever waar hele strenge wetten gelden. In de loop van boek maken we een reis door de tijd en leren we de voorouders van Jake kennen. Willow, een hippie en groot milieuactivist. Harris en Everett, die door omstandigheden broers worden. In hun jeugd zijn de jongens zeer hecht, ze doen alles samen! Er komt een eind aan als Everett vertrekt om  aan het front van de 1e wereldoorlog te gaan vechten. Harris vecht zich omhoog op maatschappelijke ladder en wordt directeur van grote houtbewerkings bedrijven. Everett komt terug als een getraumatiseerd man, wordt alcoholist en zal later zelfs jaren in de gevangenis verdwijnen. Eigenlijk best heel wreed omdat hij een daad uit liefde pleegde. We leren Liam en Meena kennen, de ouders van Jake. Meena is eerste violiste bij het Los Angeles Symphonie orkest en Liam is een getalenteerd timmerman. Onze tijdreis brengt ons uiteindelijk weer bij Jake die een dramatische beslissing moet nemen met grote gevolgen voor de rest van haar leven.
Gedurende onze reis door de tijd leren we ook nog iets anders kennen: bomen!" Alles wat een boom heeft meegemaakt, legt hij vast in zijn verschijning. Hij houdt zich staande dankzij zijn geschiedenis, dankzij het merg van zijn voorouders." Het verhaal van Jake leert ons ook dat familie belangrijk is. Maar wie je familie is, wordt niet bepaald door een bloedband. Greenwood is een boek waar ik niet over uitgepraat raak. Het is een boek om te lezen en te herlezen. Vol prachtige uitspraken die je dwingen tot nadenken. De schrijver neemt ons mee op reis door de tijd, aan de hand van een familiegeschiedenis en maakt dat ik elke dag van de rest van mijn leven met andere ogen zal kijken naar de bomen om ons heen. Ik geef het boek 5 sterren. Het boek geeft een angstaanjagend toekomstbeeld maar laat ook zien dat er altijd hoop blijft, hoe uitzichtloos een situatie ook lijkt.