Lezersrecensie
Een geschenk voor het leven
Het simpelste geschenk
Stefanos Xenakis loopt al tijden rond met het idee om op te gaan schrijven waar hij dankbaar voor is in zijn leven. De gedachte is er al heel lang, maar nu nog doen. Als hij eenmaal begint, dan is er geen houden meer aan. Schriften vol met aantekeningen over het leven. Over dat het leven een geschenk is. Over dat je vaker moet zeggen dat je van elkaar houd. Over dat je moet genieten van de kleine dingen , en zo gaat het maar door. Oorspronkelijk zijn alle aantekeningen alleen voor hem zelf bedoeld. Maar al snel ontdekt hij dat hij dit geschenk wil delen. Delen met familie, vrienden, buren, landgenoten en uit eindelijk met de hele wereld. Een wonderenschrift of een dankbaarheidsdagboek noemt hij het. " Al zal maar 1 mens die schoonheid voelen, dan is mijn schrijven zinvol geweest, en was het alle inspanning waard die me tot hier heeft gebracht."
Ik kan Stefanos gerust stellen. Zijn boek is wat mij betreft echt een geschenk. Niet omdat het spectaculair is. Hij schrijft over de dagelijkse dingen. Over dingen die je als lezer herkend, omdat je ze zelf meemaakt. Een boek wat je doet grinniken, doet lachen, doet nadenken en op sommige momenten doet ontroeren. Het is confronterend en herkenbaar.
Ik heb het boek nu in een paar dagen uitgelezen, maar eigenlijk is het wat mij betreft veel meer een boek wat je naast je bed moet leggen, en elke avond even moet oppakken om een hoofdstuk te lezen en te herlezen.
In deze tijd waar we allemaal min of meer verslaafd zijn aan onze telefoon en sociaal media houd Stefanos ons een spiegel voor.
" Het grootste geschenk dat je aan je naasten kan geven, is jouw aanwezigheid. Ben je er, wees er dan ook echt." Leg je telefoon eens wat vaker in de la. Ga in gesprek met elkaar. Geef elkaar aandacht, troost, en een luisterend oor. En maak plezier samen. Lach samen. En als je even niet meer weet hoe je dit moet aanpakken geef dan een prachtig en " simpel geschenk" cadeau. Dit boek krijgt van mij 5 sterren.
Stefanos Xenakis loopt al tijden rond met het idee om op te gaan schrijven waar hij dankbaar voor is in zijn leven. De gedachte is er al heel lang, maar nu nog doen. Als hij eenmaal begint, dan is er geen houden meer aan. Schriften vol met aantekeningen over het leven. Over dat het leven een geschenk is. Over dat je vaker moet zeggen dat je van elkaar houd. Over dat je moet genieten van de kleine dingen , en zo gaat het maar door. Oorspronkelijk zijn alle aantekeningen alleen voor hem zelf bedoeld. Maar al snel ontdekt hij dat hij dit geschenk wil delen. Delen met familie, vrienden, buren, landgenoten en uit eindelijk met de hele wereld. Een wonderenschrift of een dankbaarheidsdagboek noemt hij het. " Al zal maar 1 mens die schoonheid voelen, dan is mijn schrijven zinvol geweest, en was het alle inspanning waard die me tot hier heeft gebracht."
Ik kan Stefanos gerust stellen. Zijn boek is wat mij betreft echt een geschenk. Niet omdat het spectaculair is. Hij schrijft over de dagelijkse dingen. Over dingen die je als lezer herkend, omdat je ze zelf meemaakt. Een boek wat je doet grinniken, doet lachen, doet nadenken en op sommige momenten doet ontroeren. Het is confronterend en herkenbaar.
Ik heb het boek nu in een paar dagen uitgelezen, maar eigenlijk is het wat mij betreft veel meer een boek wat je naast je bed moet leggen, en elke avond even moet oppakken om een hoofdstuk te lezen en te herlezen.
In deze tijd waar we allemaal min of meer verslaafd zijn aan onze telefoon en sociaal media houd Stefanos ons een spiegel voor.
" Het grootste geschenk dat je aan je naasten kan geven, is jouw aanwezigheid. Ben je er, wees er dan ook echt." Leg je telefoon eens wat vaker in de la. Ga in gesprek met elkaar. Geef elkaar aandacht, troost, en een luisterend oor. En maak plezier samen. Lach samen. En als je even niet meer weet hoe je dit moet aanpakken geef dan een prachtig en " simpel geschenk" cadeau. Dit boek krijgt van mij 5 sterren.
1
Reageer op deze recensie
