Strak gecomponeerd, lichtelijk geniale, apocalyptische roman

Merkwaardig genoeg had ik tot voor kort nog nooit een roman, of een brievenboek van deze schrijver gelezen. Dat komt zo: je bent een dichter, of je bent een brievenschrijver, of je schrijft romans. Op enkele uitzonderingen na, ken ik niemand die in al deze disciplines excelleert. En aangezien Goudeseune zo'n fantastische dichter is, was ik dus minder geïnteresseerd in zijn overige werk. Onterecht zo blijkt, want onlangs heb ik zijn jongste boek 'De nuttige last van tragiek' gelezen. Het betreft een strak gecomponeerd, lichtelijk geniale, apocalyptische roman waarbij een stel, dat via een datingsite afspreekt, tot de vaststelling komt dat alle andere mensen plots verdwenen zijn en de wereld stilgevallen is. Ze hebben alleen elkaar nog. Wat volgt is een meedogenloze dissectie van de man en de vrouw, en de oude en de nieuwe wereld waarin ze leven. Het gegeven biedt voer voor allerhande speculaties waar Goudeseune zich vol enthousiasme op stort. Daarbij gaat hij niets uit de weg, zelfs onze lieve heer Jezus komt op bezoek.
'De nuttige last van tragiek' is zonder meer één van de betere boeken die ik dit jaar las.