Een indringend relaas, dat jammer genoeg ook noodzakelijk is

In Konvooi schetst Tommy Wieringa een indringend beeld van de oorlog in Oekraïne. Hij reist mee met hulpkonvooien naar het front en brengt rauwe en onvergetelijke verhalen mee terug. Zijn schrijfstijl, scherp en melancholisch, graaft in de verwoestingen en littekens van de oorlog, zowel wat betreft het landschap als de mensen.
Het boek voert je langs de verschroeide velden van Marioepol en de ruïnes van dorpen als Loekashivka. Wieringa confronteert de lezer met de "halve mannen" – soldaten zonder ledematen – en de geestelijke verstarring van een strijder die tweehonderd levens nam: "Vrees de dag dat hij ontdooit." Zijn observaties snijden, zoals in de uitspraak: "Sommigen waren al oud toen de oorlog begon, anderen werden het in de loopgraven."
Konvooi is geen chronologisch verslag, maar verweeft actuele getuigenissen, historische parallellen en persoonlijke reflecties. Wieringa roept op om niet weg te kijken voor de barbarij van de oorlog, maar toont ook de veerkracht en pijn van degenen die overleven. Hij legt de absurditeit van moderne oorlogsvoering – drones en mijnenvelden – bloot en verbindt die met tijdloze thema’s als verlies, vervreemding en menselijkheid.
Deze leestrip confronteert je met de rauwe realiteit van oorlog en stelt de vraag hoe mensen verder kunnen gaan als alles wat vertrouwd is, is vernietigd. Een indringend relaas, dat jammer genoeg ook noodzakelijk is.