Rauwe werkelijkheid

De teksten in dit boek zijn rauw - ‘Hvis der skulle komme et menneske forbi’ (2017) van Thomas Korsgaard, vertaald uit het Deens door Lammie Post-Oostenbrink ‘Mocht er iemand langskomen’ (2024). De afkeer, de schaamte, de schijnvertoningen, de wanhoop, de agressie. De teloorgang van het bedrijf, het uiteengroeien van de ouders, de vereenzaming van de kinderen, de problemen op school. Dit boek grijpt je bij de keel! Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een kind, de oudste zoon Tue. De opgroeiende Tue moet in de rauwe werkelijkheid zichzelf zien te ontdekken, leren vriendschappen vorm te geven, leren lief te hebben; ontdekken wat waardevol is voor anderen en wat eigengewin is, zich proberen te verhouden tot familieleden en tot leerkrachten op school.

Volgens de achterkant van het boek is dit een ‘sociaalrealistische roman’. Ik denk dat het verhaal beeldend is, helaas, voor hedendaagse problematiek van veel kinderen in de schoolgaande leeftijd. En in die zin is het zondermeer lezenswaardig voor onderwijsgevenden in het basis- en voortgezet onderwijs. Welke rol kun je hier pakken als leerkracht, als team of als schoolleider? Wat vraagt dit van de samenwerking tussen deskundigen vanuit onderwijs-(gezondheids)zorg-welzijn? Wie pakt en krijgt van anderen de regie?