Lezersrecensie
Spirituele moorden
‘Dodencel’ is het tweede boek van de thriller-auteur Sterre Carron waarin hoofdinspecteur Erin De Donder en haar team de hoofdrol spelen.
Op een verlaten terrein wordt een lichaam van een naakte man gevonden. De man werd op een heel speciale manier vermoord. Zijn gezicht is verborgen achter een gipsmasker en 2 vrouwenarmen liggen in een U-vorm naast hem. Erin De Donder beseft dat deze dader handelt op een rituele wijze. Dankzij haar collega, die ervaring heeft in Egyptische tekens en rituelen, zien ze een patroon in de werkwijze van de dader. Zullen ze hem op tijd kunnen vatten voor er nog meer slachtoffers vallen?
‘Dodencel’ begint met Rummi die ontvoerd en opgesloten wordt. Van bij het begin voel je al de angst en de spanning. Wanneer Erin daarna geconfronteerd wordt met een bizarre moord is de toon volledig gezet. Maar alsof dit nog niet genoeg is, brengt Sterre de lezer terug naar het verleden en laat je getuige zijn van de verschrikkelijk genocide in Rwanda. Dit deel was wel heel heftig en deed me terugdenken aan de verschrikkelijke beelden die we destijds op televisie zagen.
Elk deel is als het ware een puzzelstukje die je als lezer zelf moet in elkaar proberen passen. Sterre geeft de nodige hints en als je die mist zit je gegarandeerd op het verkeerde spoor. Bij elk boek slaagt ze daar voortreffelijk in.
Sterre is ook een meester in het vasthouden van de aandacht van de lezer. Elk hoofdstuk eindigt ze met een cliffhanger zodat je toch nog 1 hoofdstukje wilt lezen. En voor je het goed beseft zit je alweer een paar hoofdstukken verder. Een gouden raad : begin nooit ’s avonds aan een boek van Sterre want dan gaan er heel wat uurtjes van jouw nachtrust verloren.
Soms vraag je je af hoe een auteur erin slaagt om na meer dan 20 thrillers toch nog altijd een verhaal kan verzinnen die je op het puntje van jouw stoel laat zitten. Met ‘Dodencel’ is Sterre daar weer voortreffelijk in geslaagd. En eindelijk wordt Sterre Carron beloond voor al haar steengoede thrillers. Dit jaar won ze de Max Gouden Vleermuis Oeuvre Award 2025. Een prijs die ze dik en wel verdiend! Proficiat Sterre, ik kijk al uit naar het volgend verhaal met Erin De Donder.
Op een verlaten terrein wordt een lichaam van een naakte man gevonden. De man werd op een heel speciale manier vermoord. Zijn gezicht is verborgen achter een gipsmasker en 2 vrouwenarmen liggen in een U-vorm naast hem. Erin De Donder beseft dat deze dader handelt op een rituele wijze. Dankzij haar collega, die ervaring heeft in Egyptische tekens en rituelen, zien ze een patroon in de werkwijze van de dader. Zullen ze hem op tijd kunnen vatten voor er nog meer slachtoffers vallen?
‘Dodencel’ begint met Rummi die ontvoerd en opgesloten wordt. Van bij het begin voel je al de angst en de spanning. Wanneer Erin daarna geconfronteerd wordt met een bizarre moord is de toon volledig gezet. Maar alsof dit nog niet genoeg is, brengt Sterre de lezer terug naar het verleden en laat je getuige zijn van de verschrikkelijk genocide in Rwanda. Dit deel was wel heel heftig en deed me terugdenken aan de verschrikkelijke beelden die we destijds op televisie zagen.
Elk deel is als het ware een puzzelstukje die je als lezer zelf moet in elkaar proberen passen. Sterre geeft de nodige hints en als je die mist zit je gegarandeerd op het verkeerde spoor. Bij elk boek slaagt ze daar voortreffelijk in.
Sterre is ook een meester in het vasthouden van de aandacht van de lezer. Elk hoofdstuk eindigt ze met een cliffhanger zodat je toch nog 1 hoofdstukje wilt lezen. En voor je het goed beseft zit je alweer een paar hoofdstukken verder. Een gouden raad : begin nooit ’s avonds aan een boek van Sterre want dan gaan er heel wat uurtjes van jouw nachtrust verloren.
Soms vraag je je af hoe een auteur erin slaagt om na meer dan 20 thrillers toch nog altijd een verhaal kan verzinnen die je op het puntje van jouw stoel laat zitten. Met ‘Dodencel’ is Sterre daar weer voortreffelijk in geslaagd. En eindelijk wordt Sterre Carron beloond voor al haar steengoede thrillers. Dit jaar won ze de Max Gouden Vleermuis Oeuvre Award 2025. Een prijs die ze dik en wel verdiend! Proficiat Sterre, ik kijk al uit naar het volgend verhaal met Erin De Donder.
1
Reageer op deze recensie
