Lezersrecensie
Zoals alleen een kat dat kan..
Oorspronkelijk verscheen ‘She and her cat’’ als anime filmpje (1999). De maker Makoto Shinkai (1974) is een van de bekendste regisseurs van Japan. Hij is bekend als regisseur van de film ‘Your Name’, de meest succesvolle anime film aller tijden. Het filmpje ‘She and her cat’ (dat amper 5 min. duurt) werd een doorslaand succes en er volgde een serie en een manga uitgave.
Naruki Nagakawa (1974) is de auteur van vele toneelstukken, manga’s, scenario’s en romans. Hij schreef de roman 'Zij en haar kat' naar het verhaal van Shinkai’s animatiefilm She and Her Cat. Het filmpje van Shinkai wordt beschreven in verhaal 1 ‘Oceaan van woorden.’ (Miyo en Chobi)
Een verhaal over Vier katten, vier vrouwen en 4 seizoenen.
She and her cat neemt je mee naar de wereld van vier Japanse vrouwen die ieder op onverwachte wijze in contact komen met een kat. Zeer verschillende vrouwen wat betreft karakter, elk met een eigen thema worstelend binnen het verhaal. De kat verschijnt voor elke vrouw op een cruciaal moment in hun leven. Je krijgt een beeld van het dagelijks leven van de vrouwen en de rol die hun kat daar in speelt. Maar ook de rol die de vrouwen in het leven van de katten spelen.
De lezer is niet alleen getuige van de gedachten en gevoelens van de vrouwen maar ook van de katten. Ook zij beleven en vertellen hetzelfde verhaal vanuit hun eigen perspectief.
- Toen ze me zachtjes aanraakte met haar hand, veroorzaakte haar verdriet in mijn lijf een heftige pijn. Door een kier van de gordijnen viel het kille licht van de straatlantaarns op ons beiden. Ik hoorde haar stem. ‘Iemand, iemand…’ Nu begreep ik dat haar band met een dierbare was verbroken. ‘Help me, iemand. Ze stopte maar niet met huilen. En de aarde bleef draaien met ons beiden erop, gehuld in een peilloos diepe duisternis. -
De katten gaan een relatie aan met de vrouwen maar ook met elkaar. Onderling communiceren ze over hun eigenaren, hun behoeften, verlangens en levensvragen. Ondertussen worden territoriums bevochten. Zo mensen, zo katten. Elk verhaal wordt subtiel met het volgende verhaal verweven en zo komen de verschillende vrouwen ogenschijnlijk toevallig met elkaar in contact. Ditzelfde gebeurt met hun katten. Uiteindelijk aanschouw je de verhalen niet meer als afzonderlijke delen maar als een op zichzelf staand geheel.
De schrijfstijl is absoluut herkenbaar als Japans. Direct, schoon (soms bijna steriel) en beschaafd. De verhalen zijn opgedeeld in korte hoofdstukken. Met geen woord te veel de emotie en de boodschap leveren. Bekende onderwerpen van de Japanse literatuur zoals isolatie, schuld, falen en zelfinzicht zijn ruim vertegenwoordigd. Toch maakt dit het geenszins een zware roman. De kracht en het zelfinzicht wat zich geleidelijk binnen elk van de vrouwen afzonderlijk ontvouwd (mede dankzij de kat) geeft het verhaal een mooie psychologische laag.
Het verwonderd mij niet dat dit verhaal een bestseller is in Japan. Het verhaal is namelijk niet alleen zeer toegankelijk maar ook op verschillende niveaus te lezen. Als een luchtige roman met herkenbare alledaagse situaties en pratende dieren tot een verhaal met wijsheden en een diepere psychologische boodschap.
Naruki Nagakawa (1974) is de auteur van vele toneelstukken, manga’s, scenario’s en romans. Hij schreef de roman 'Zij en haar kat' naar het verhaal van Shinkai’s animatiefilm She and Her Cat. Het filmpje van Shinkai wordt beschreven in verhaal 1 ‘Oceaan van woorden.’ (Miyo en Chobi)
Een verhaal over Vier katten, vier vrouwen en 4 seizoenen.
She and her cat neemt je mee naar de wereld van vier Japanse vrouwen die ieder op onverwachte wijze in contact komen met een kat. Zeer verschillende vrouwen wat betreft karakter, elk met een eigen thema worstelend binnen het verhaal. De kat verschijnt voor elke vrouw op een cruciaal moment in hun leven. Je krijgt een beeld van het dagelijks leven van de vrouwen en de rol die hun kat daar in speelt. Maar ook de rol die de vrouwen in het leven van de katten spelen.
De lezer is niet alleen getuige van de gedachten en gevoelens van de vrouwen maar ook van de katten. Ook zij beleven en vertellen hetzelfde verhaal vanuit hun eigen perspectief.
- Toen ze me zachtjes aanraakte met haar hand, veroorzaakte haar verdriet in mijn lijf een heftige pijn. Door een kier van de gordijnen viel het kille licht van de straatlantaarns op ons beiden. Ik hoorde haar stem. ‘Iemand, iemand…’ Nu begreep ik dat haar band met een dierbare was verbroken. ‘Help me, iemand. Ze stopte maar niet met huilen. En de aarde bleef draaien met ons beiden erop, gehuld in een peilloos diepe duisternis. -
De katten gaan een relatie aan met de vrouwen maar ook met elkaar. Onderling communiceren ze over hun eigenaren, hun behoeften, verlangens en levensvragen. Ondertussen worden territoriums bevochten. Zo mensen, zo katten. Elk verhaal wordt subtiel met het volgende verhaal verweven en zo komen de verschillende vrouwen ogenschijnlijk toevallig met elkaar in contact. Ditzelfde gebeurt met hun katten. Uiteindelijk aanschouw je de verhalen niet meer als afzonderlijke delen maar als een op zichzelf staand geheel.
De schrijfstijl is absoluut herkenbaar als Japans. Direct, schoon (soms bijna steriel) en beschaafd. De verhalen zijn opgedeeld in korte hoofdstukken. Met geen woord te veel de emotie en de boodschap leveren. Bekende onderwerpen van de Japanse literatuur zoals isolatie, schuld, falen en zelfinzicht zijn ruim vertegenwoordigd. Toch maakt dit het geenszins een zware roman. De kracht en het zelfinzicht wat zich geleidelijk binnen elk van de vrouwen afzonderlijk ontvouwd (mede dankzij de kat) geeft het verhaal een mooie psychologische laag.
Het verwonderd mij niet dat dit verhaal een bestseller is in Japan. Het verhaal is namelijk niet alleen zeer toegankelijk maar ook op verschillende niveaus te lezen. Als een luchtige roman met herkenbare alledaagse situaties en pratende dieren tot een verhaal met wijsheden en een diepere psychologische boodschap.
2
Reageer op deze recensie
