Van verveling (nog) geen sprake

Eerlijk is eerlijk, ik heb het boek nog niet uit. Maar het verdient besproken te worden met meer dan twee woorden.
Bij dezen dus. Reeds!

Het is een verhalenbundel in die zin dat het verschillende perioden, locaties, gebeurtenissen beschrijft, maar waar de familie van de schrijver de rode draad vormt.

Sappig, boud, rauw taalgebruik dat soms aan grofgebektheid schuurt. De kleinburgerlijke medemens wordt niet gespaard. Hilariteit alom. Het kan wat veel zijn, ook de neerbuigende bejegening van degenen die de voetsporen van de familie Verhulst kruisen, maar bij de juiste dosering heerlijk om te lezen.

Het ligt op mijn nachtkastje. Straks weer verder….

Bovenstaande laat onverlet dat er met liefde en veelal ontroering wordt geschreven over diverse onderwerpen, de Vlaming typerend, als een pelgrimstocht naar Halle, carnaval in Aalst, de Ronde van Vlaanderen en het Belgisch trekpaard.

Voor tweederde uit nu. Straks weer verder…