Nog altijd actueel

Het is weer die tijd van het jaar en in plaats van een van de vele verfilmingen erbij te pakken, koos ik deze keer voor het boek zelf. Vertaald weliswaar.

Charles Dickens is uiteraard een van de grootste schrijvers van het Verenigd Koninkrijk. Met zoveel klassiekers op zijn naam is de keuze hier gevallen op A Christmas Carol. Het verhaal is me, zoals gezegd, wel bekend en daardoor is mijn focus vooral komen te liggen op waar de films afwijken van het originele verhaal. Vanzelfsprekend is de taal hier veel rijker en ligt de focus vooral op Ebenezer Scrooge zelf. Wellicht dat daardoor het verhaal makkelijker te volgen is dan de meeste verhalen uit de negentiende eeuw die ik al ken. Je staat als het ware naast Scrooge die bezoek krijgt van de drie geesten en de man verandert waar je bij staat. Wat prettig is, is dat Scrooge niet perse het monster is die je in de films ziet. Ik vond hem hier vooral de man die de verkeerde keuzes in zijn leven maakte. Nog steeds geen prettig figuur, maar ik begrijp hem hier een stuk beter. Ook heb ik de indruk dat ik Dickens zelf beter leer kennen. Met name de discussie over ethiek en het christendom is interessant. Dickens deelt hier een flinke (maar terechte) sneer uit naar de kerk dat volgens hem flink afgedwaald is van wat de originele leer zou moeten zijn.

Waar het om draait, is dat Dickens hier een prachtig verhaal verteld over levenskeuzes en de reflectie hierop. Eigenlijk zou dit verplichte kost voor iedereen moeten zijn. Ik ga in het nieuwe jaar in elk geval meer van Dickens lezen!