Lezersrecensie
historisch uitgebreid boek over Oranjehotel
Het boek het Oranjehotel is september 2019 verschenen bij uitgeverij Querido. Bas von Benda-Beckmann werkt sinds 2018 als senior onderzoeker voor de Anne Frank stichting. Daarvoor werkte Bas von Benda-Beckmann als onderzoeker en docent bij de universiteit van Amsterdam en Leiden en het NIOD. Bas von Benda-Beckmann heeft al eerder boek geschreven met titel Velser affaire dit boek is in 2013 verschenen bij uitgeverij Boom.
Het boek geeft informatie over het Oranjehotel ten tijde van Tweede Wereldoorlog Het gebouw waar het Oranjehotel in gevestigd is bestond al in 1919. Al werd toen het gebouw gebruikt als gevangenis voor kleine criminelen. Tijdens de Duitse inval werden er Oranjehotel Duitse krijgsgevangenen opgesloten. Na de Nederlandse capitulatie nam Duitsland de gevangenis over. In deze periode kreeg deze gevangenis de naam het Oranjehotel.
Het opvallende aan het boek is dat schrijver Bas von Benda-Beckmann aangeeft dat het nog niet zo slecht was in het Oranjehotel. Hij geeft wel aan dat dit per gevangene verschilt aangezien het voor sommige gevangene een voorbereiding was op de (concentratie)kampen die nog volgde voor hen. Deze gevangenen vonden het Oranjehotel in vergelijking met de andere kampen relatief nog goed. Ook geeft Bas von Benda-Beckmann aan dat het ook verschilt per commandant hoe de leefomstandigheden waren. Daarnaast werd er door de commandanten harder regime gehanteerd na de verliezen die zij hadden geleden in 1942 tegen de Sovjet-Unie. Vooral communistische gevangenen (en Joodse) moesten het in dezelfde periode ontgelden.
Daarnaast suggereert Bas von Benda-Beckmann dat het beeld dat de meeste Nederlanders over het Oranjehotel hebben niet klopt. Zo heerst bij Nederlanders het beeld dat een groot aantal mensen het verblijf in het Oranjehotel niet heeft overleefd. Bas von Benda-Beckermann is tot de ontdekking gekomen bij zijn onderzoek dat er ongeveer 10 mensen zijn gedood in de gevangenis. Het opvallende aan deze uitspraak is dat Bas von Benda-Beckermann bij deze uitspraak niet duidelijk aangeeft waar hij dit op baseert. Echte informatie over dodelijke slachtoffers is er volgens Bas von Benda-Beckermann niet te vinden. Het op zich vrij logisch dat Bas von Benda-Beckermann aangeeft dat er geen informatie te vinden is over deze slachtoffers aangezien veel Duitsers tijdens/na de Dolle Dinsdag de gevangenisadministratie in brand hebben gestoken om zo geen schuld te krijgen van de slachtoffers die zij hebben gemaakt. Toch vind ik het apart dat dan deze historicus voor kiest om deze uitspraak te doen ondanks dat hij er geen directe historisch bewijs voor heeft.
Over de executies die hebben plaatsgevonden op de Waaloppervlakte (dichtbij het Oranjehotel) zijn wel cijfers bekend , 250 slachtoffers. Deze slachtoffers zijn onder andere gebaseerd op de opgravingen die na de oorlog hebben plaatsgevonden.
Wat ik zelf ook niet wist dat er in het Oranjehotel ook kinderen gevangenen zaten. Het is dan ook schrokkend om te lezen dat er een 8-jarige meisjes alleen het Oranjehotel heeft doorgebracht. Ook het verhaal dat er baby’s werden geboren in het Oranjehotel is aangrijpend om te lezen. Vooral als je hoort dat veel van deze baby’s deze periode niet overleefde aangezien deze samen met hun familie werden gedeporteerd naar ander kampen. In het boek is te lezen dat in tegenstelling tot de politieke gevangenen deze joodse gevangenen relatief kort in Oranjehotel verbleven. Wat ook bijvoorbeeld niet wist dat er naast politieke en joodse gevangenen waren er ook economische gevangenen die verbleven in het Oranjehotel. Deze gevangenen hadden een klein vergrijp gepleegd volgens de SS. Hierbij kan gedacht worden aan zwarthandelaars. De reden dat volgens Bas von Benda-Beckmann weinig weet van is door de Nederlanders. Heeft als reden dat deze economische vluchtelingen niet of nauwelijks een dagboek of brieven geschreven dit in tegenstelling tot de politieke gevangenen.
Het boek het Oranjehotel stond als enige tijd om mijn lijst om te lezen. Ik heb dan ook totaal geen spijt ervan dat ik dit boek heb gelezen. De schrijfstijl van Bas von Benda-Beckermann is een fijne schrijfstijl om te lezen. Hij legt duidelijk uit waardoor het volgens mij voor elke lezer (ook degene niet minder weet heeft over de Oranjehotel en de Tweede Wereldoorlog) te volgen is. Het boek dat Bas von Benda-Beckermann heeft geschreven heeft mij nieuwe inzichten gegeven over het Oranjehotel die ik wist nog niet wist. Het boek is ondersteund na elk hoofdstuk door een literatuurlijst waardoor ik je als lezer kan zien waarop Bas von Benda-Beckermann zijn informatie op baseert. Het is een indrukwekkende lijst van 1000 bronnen om te zien. Ondanks dat Bas von Benda-Beckermann uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar het Oranjehotel en daar zijn conclusies aan verbindt. Geeft Bas von Benda-Beckermann aan dat het altijd nog gissen blijft of dit boek daadwerkelijk de waarheid verteld. Dit omdat Bas von Benda-Beckermann alleen heeft gesproken met degene die de tijdens periode in Oranjehotel hebben overleefd of nabestaande van de slachtoffers van het naziregime.
( en het info van NIOD) Toch heeft Bas von Benda-Beckermann een mooi eerbetoon geschreven aan deze slachtoffers van het naziregime en degene die deze verschrikkelijke periode hebben overleefd in het Oranjehotel. Het daarom dik verdiend dit boek tijdens de opening van het Oranjehotel ruime aandacht heeft gekregen in de media.
Het boek geeft informatie over het Oranjehotel ten tijde van Tweede Wereldoorlog Het gebouw waar het Oranjehotel in gevestigd is bestond al in 1919. Al werd toen het gebouw gebruikt als gevangenis voor kleine criminelen. Tijdens de Duitse inval werden er Oranjehotel Duitse krijgsgevangenen opgesloten. Na de Nederlandse capitulatie nam Duitsland de gevangenis over. In deze periode kreeg deze gevangenis de naam het Oranjehotel.
Het opvallende aan het boek is dat schrijver Bas von Benda-Beckmann aangeeft dat het nog niet zo slecht was in het Oranjehotel. Hij geeft wel aan dat dit per gevangene verschilt aangezien het voor sommige gevangene een voorbereiding was op de (concentratie)kampen die nog volgde voor hen. Deze gevangenen vonden het Oranjehotel in vergelijking met de andere kampen relatief nog goed. Ook geeft Bas von Benda-Beckmann aan dat het ook verschilt per commandant hoe de leefomstandigheden waren. Daarnaast werd er door de commandanten harder regime gehanteerd na de verliezen die zij hadden geleden in 1942 tegen de Sovjet-Unie. Vooral communistische gevangenen (en Joodse) moesten het in dezelfde periode ontgelden.
Daarnaast suggereert Bas von Benda-Beckmann dat het beeld dat de meeste Nederlanders over het Oranjehotel hebben niet klopt. Zo heerst bij Nederlanders het beeld dat een groot aantal mensen het verblijf in het Oranjehotel niet heeft overleefd. Bas von Benda-Beckermann is tot de ontdekking gekomen bij zijn onderzoek dat er ongeveer 10 mensen zijn gedood in de gevangenis. Het opvallende aan deze uitspraak is dat Bas von Benda-Beckermann bij deze uitspraak niet duidelijk aangeeft waar hij dit op baseert. Echte informatie over dodelijke slachtoffers is er volgens Bas von Benda-Beckermann niet te vinden. Het op zich vrij logisch dat Bas von Benda-Beckermann aangeeft dat er geen informatie te vinden is over deze slachtoffers aangezien veel Duitsers tijdens/na de Dolle Dinsdag de gevangenisadministratie in brand hebben gestoken om zo geen schuld te krijgen van de slachtoffers die zij hebben gemaakt. Toch vind ik het apart dat dan deze historicus voor kiest om deze uitspraak te doen ondanks dat hij er geen directe historisch bewijs voor heeft.
Over de executies die hebben plaatsgevonden op de Waaloppervlakte (dichtbij het Oranjehotel) zijn wel cijfers bekend , 250 slachtoffers. Deze slachtoffers zijn onder andere gebaseerd op de opgravingen die na de oorlog hebben plaatsgevonden.
Wat ik zelf ook niet wist dat er in het Oranjehotel ook kinderen gevangenen zaten. Het is dan ook schrokkend om te lezen dat er een 8-jarige meisjes alleen het Oranjehotel heeft doorgebracht. Ook het verhaal dat er baby’s werden geboren in het Oranjehotel is aangrijpend om te lezen. Vooral als je hoort dat veel van deze baby’s deze periode niet overleefde aangezien deze samen met hun familie werden gedeporteerd naar ander kampen. In het boek is te lezen dat in tegenstelling tot de politieke gevangenen deze joodse gevangenen relatief kort in Oranjehotel verbleven. Wat ook bijvoorbeeld niet wist dat er naast politieke en joodse gevangenen waren er ook economische gevangenen die verbleven in het Oranjehotel. Deze gevangenen hadden een klein vergrijp gepleegd volgens de SS. Hierbij kan gedacht worden aan zwarthandelaars. De reden dat volgens Bas von Benda-Beckmann weinig weet van is door de Nederlanders. Heeft als reden dat deze economische vluchtelingen niet of nauwelijks een dagboek of brieven geschreven dit in tegenstelling tot de politieke gevangenen.
Het boek het Oranjehotel stond als enige tijd om mijn lijst om te lezen. Ik heb dan ook totaal geen spijt ervan dat ik dit boek heb gelezen. De schrijfstijl van Bas von Benda-Beckermann is een fijne schrijfstijl om te lezen. Hij legt duidelijk uit waardoor het volgens mij voor elke lezer (ook degene niet minder weet heeft over de Oranjehotel en de Tweede Wereldoorlog) te volgen is. Het boek dat Bas von Benda-Beckermann heeft geschreven heeft mij nieuwe inzichten gegeven over het Oranjehotel die ik wist nog niet wist. Het boek is ondersteund na elk hoofdstuk door een literatuurlijst waardoor ik je als lezer kan zien waarop Bas von Benda-Beckermann zijn informatie op baseert. Het is een indrukwekkende lijst van 1000 bronnen om te zien. Ondanks dat Bas von Benda-Beckermann uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar het Oranjehotel en daar zijn conclusies aan verbindt. Geeft Bas von Benda-Beckermann aan dat het altijd nog gissen blijft of dit boek daadwerkelijk de waarheid verteld. Dit omdat Bas von Benda-Beckermann alleen heeft gesproken met degene die de tijdens periode in Oranjehotel hebben overleefd of nabestaande van de slachtoffers van het naziregime.
( en het info van NIOD) Toch heeft Bas von Benda-Beckermann een mooi eerbetoon geschreven aan deze slachtoffers van het naziregime en degene die deze verschrikkelijke periode hebben overleefd in het Oranjehotel. Het daarom dik verdiend dit boek tijdens de opening van het Oranjehotel ruime aandacht heeft gekregen in de media.
1
Reageer op deze recensie
