Lezersrecensie
Unieke invalshoek!
Utrechr, 1943.Als Else wordt gevraagd door haar vriendin Juliette om insuline te smokkelen uit de dokterpratijk van haar ouders. Gaat Else akkoord. Het zou ten slotte maar om een eenmalige daad van verzet te gaan. Maar dan blijkt Juliette gelogen te hebben en blijkt toch iets ander te zijn dan dat ze daadwerkelijk gezegd had. Wat gaat Else doen?
Ik heb niet eerder boeken van van Eyck gelezen. Dit is dan ook haar debuut in dit genre. Haar schrijfstijl kenmerkt zich door eenvoud. Meteen bij de eerste zin weet van Eyck de lezer naar het verhaal toe te trekken. Met dit verhaal laat van Eyck zien dat ondanks het oorlog was de dagelijkse dingen zoals verliefd worden ook een onderdeel maakt van het leven. Zelfs in oorlogstijd zal de liefde zich niet laten bedwingen. Want liefde is van alle tijden of het nu op een man is of op een vrouw. Dat laatste is bij dit verhaal het geval. Een Interessante invalshoek die zeker in wat meer oorlogsboeken uitbelicht zou mogen worden.
Ondanks dat ik er niet van uit ga dat dit verhaal op de waarheid is berust had dit het wel zo maar kunnen zijn. Met het personage Else heeft van Eyck mij in elk geval tot denken aangezet. Want wanneer is het rechtgevaardigd om zo'n jong tot zo'n gevaarlijke verzetsactie aan te zetten? Want kan Else eigenlijk wel een goed een afweging maken op deze leeftijd? Dien je niet als volwassene haar, Else, te beschermen?
Ook laat het verhaal zien dat ondanks dat de oorlog afgelopen was hiermee niet de oorlog verdwenen was. De impact van deze oorlog is iets wat, Else, voor altijd met zich mee zal dragen. Het maakt haar wie is is geworden hoe graag ze het ook zou willen vergeten. Praten heelt de wonden zegt men maar wat als de hele Nederlandse bevolking situaties heeft meegemaakt die ook heftig zijn? Is het dan nog belangrijk om te praten?
Kortom dit verhaal laat zien hoe het leven van een kind die ondanks dat er oorlog woedde zich toch bezighield met alle dagelijkse beslommeringen. Mij heeft het verhaal me niet los gelaten na het uitlezen. Want als jij in de schoenen van Else stond? Een duivelse dilemma die je hoopt nooit in je leven ooit te hoeven maken. Ga het lezen!
Ik heb niet eerder boeken van van Eyck gelezen. Dit is dan ook haar debuut in dit genre. Haar schrijfstijl kenmerkt zich door eenvoud. Meteen bij de eerste zin weet van Eyck de lezer naar het verhaal toe te trekken. Met dit verhaal laat van Eyck zien dat ondanks het oorlog was de dagelijkse dingen zoals verliefd worden ook een onderdeel maakt van het leven. Zelfs in oorlogstijd zal de liefde zich niet laten bedwingen. Want liefde is van alle tijden of het nu op een man is of op een vrouw. Dat laatste is bij dit verhaal het geval. Een Interessante invalshoek die zeker in wat meer oorlogsboeken uitbelicht zou mogen worden.
Ondanks dat ik er niet van uit ga dat dit verhaal op de waarheid is berust had dit het wel zo maar kunnen zijn. Met het personage Else heeft van Eyck mij in elk geval tot denken aangezet. Want wanneer is het rechtgevaardigd om zo'n jong tot zo'n gevaarlijke verzetsactie aan te zetten? Want kan Else eigenlijk wel een goed een afweging maken op deze leeftijd? Dien je niet als volwassene haar, Else, te beschermen?
Ook laat het verhaal zien dat ondanks dat de oorlog afgelopen was hiermee niet de oorlog verdwenen was. De impact van deze oorlog is iets wat, Else, voor altijd met zich mee zal dragen. Het maakt haar wie is is geworden hoe graag ze het ook zou willen vergeten. Praten heelt de wonden zegt men maar wat als de hele Nederlandse bevolking situaties heeft meegemaakt die ook heftig zijn? Is het dan nog belangrijk om te praten?
Kortom dit verhaal laat zien hoe het leven van een kind die ondanks dat er oorlog woedde zich toch bezighield met alle dagelijkse beslommeringen. Mij heeft het verhaal me niet los gelaten na het uitlezen. Want als jij in de schoenen van Else stond? Een duivelse dilemma die je hoopt nooit in je leven ooit te hoeven maken. Ga het lezen!
1
Reageer op deze recensie
