Lezersrecensie
Een verhaal die écht gelezen moet hebben!
Dit boek vertelt het waargebeurde verhaal van nos-correspondente Iris de Graaf. Ze probeert haar verhaal van haar tijd als correspondente in Rusland onder de aandacht te brengen. Dit brengt de lezer ook het levensverhaal van Iris haar oma deels de reden correspondente in Rusland aan de slag te gaan.
Toen ik dit boek voorbij zag komen wist ik het meteen: ik wil dit boek lezen. Het is bewonderswaardig hoe Iris ondanks de beperkende rechten voor journalisten in Rusland toch unieke reportages van het leven in Rusland wist ze maken. Hierin maakt zij ook duidelijk dat ze dit niet alleen heeft gedaan. Samen met Farik en Irina hebben ze met gevaar voor hun leven toch interviews afgenomen. Wat zeker moedig genoemd mag worden.
Voor Iris voelt het elke keer als falen als ze Rusland moet verlaten.
Ook het schuldgevoel als de persoon die zij, Iris, interviewt vervolgens wordt weggevoerd door de politie. Wat gebeurt er met deze persoon? Vaak weet Iris het niet eens. Het lijkt me lastig om hier als journalist maar ook als mens mee om te gaan. Dat is een struggeling die steeds als rode draad terugkomt.
Iris haar beweegredenen om voor juist voor dit land te kiezen als correspondente is na het lezen van levensverhaal van haar oma (en eigenlijk ook wel opa) wellicht van vanzelfsprekend maar eigenlijk ook niet. Doordat ze dit verhaal aan de lezer laat lezen kom je erachter dat Iris haar oma door de WW2 noodgedwongen werd om haar geliefde Rusland achter te laten. Deze verhalen maakt voor Iris dat ze weet hoe Rusland onbewust handelt met "de vijanden van het volk". Met dit continue in haar achterhoofd weet ze wellicht wat haar te wachten staat. Toch weerhoudt het haar niet om steeds maar weer terug te gaan. Tot die ene dag dat het écht genoeg was.
Tot slot dit verhaal heeft mij meer inzicht heeft gegeven in hoe het écht daadwerkelijk in Rusland aan toegaat voor een correspondente maar ook voor de Russen zelf. Het boek laat ook zien welke strijd een correspondent met zichzelf voert. Kortom veelzijdig boek die zeker aan te raden is om te lezen.
Toen ik dit boek voorbij zag komen wist ik het meteen: ik wil dit boek lezen. Het is bewonderswaardig hoe Iris ondanks de beperkende rechten voor journalisten in Rusland toch unieke reportages van het leven in Rusland wist ze maken. Hierin maakt zij ook duidelijk dat ze dit niet alleen heeft gedaan. Samen met Farik en Irina hebben ze met gevaar voor hun leven toch interviews afgenomen. Wat zeker moedig genoemd mag worden.
Voor Iris voelt het elke keer als falen als ze Rusland moet verlaten.
Ook het schuldgevoel als de persoon die zij, Iris, interviewt vervolgens wordt weggevoerd door de politie. Wat gebeurt er met deze persoon? Vaak weet Iris het niet eens. Het lijkt me lastig om hier als journalist maar ook als mens mee om te gaan. Dat is een struggeling die steeds als rode draad terugkomt.
Iris haar beweegredenen om voor juist voor dit land te kiezen als correspondente is na het lezen van levensverhaal van haar oma (en eigenlijk ook wel opa) wellicht van vanzelfsprekend maar eigenlijk ook niet. Doordat ze dit verhaal aan de lezer laat lezen kom je erachter dat Iris haar oma door de WW2 noodgedwongen werd om haar geliefde Rusland achter te laten. Deze verhalen maakt voor Iris dat ze weet hoe Rusland onbewust handelt met "de vijanden van het volk". Met dit continue in haar achterhoofd weet ze wellicht wat haar te wachten staat. Toch weerhoudt het haar niet om steeds maar weer terug te gaan. Tot die ene dag dat het écht genoeg was.
Tot slot dit verhaal heeft mij meer inzicht heeft gegeven in hoe het écht daadwerkelijk in Rusland aan toegaat voor een correspondente maar ook voor de Russen zelf. Het boek laat ook zien welke strijd een correspondent met zichzelf voert. Kortom veelzijdig boek die zeker aan te raden is om te lezen.
1
Reageer op deze recensie