Lezersrecensie
Aandacht voor de vrouw in de geschiedenis!
Groningen, 1219. Margaretha is er klaar voor om haar plek als recluse in te nemen Een recluse is een religieuze vrouw die zich laat inmetselen in een kerk. Vanuit haar kluis verleent ze de Groningers aan haar raam geestelijke bijstand. Maar dan ziet Margaretha iets wat eigenlijk voor haar verborgen had moeten blijven. Lukt het haar om dit geheim verborgen te houden?
Ros haar schrijfstijl is rijk en vol met geschiedenisfeiten over deze periode. Margaretha heeft niet echt bestaan maar is door Ros wel gebaseerd op vrouwen die zich hebben laten inmestelen. In het nawoord is ook te lezen dat er over deze vrouwen nog altijd weinig bekend is. En dat Ros hier en daar wel haar vrijheden heeft genomen om een verhaal te creëren die eer geeft die deze vrouwen verdienen. Want naast dat zij hun leven aan God gegeven. Doet ook Margaretha ook aan het geven van naastenliefde. Margaretha kan als recluse ook wel worden gezien als wat wij kennen als de psycholoog van onze tijd. En dat is best wel vooruitstrevend voor deze tijd.
Het verhaal is een combinatie van mysterie, romance maar ook laat de lezer in spanning over de gebeurtenis die Margaretha heeft gezien. De setting van de Middeleeuwen leent hier zich natuurlijk uitstekend voor om een wat geheimzinnig donkere duistere sfeer te creëren. Al blijft het natuurlijk wel de vraag of deze periode uit de geschiedenis zo duister en donker was want daar zijn de historici het niet met elkaar over eens.
Toch knapte ik bij sommige alinea's wat af door wat aparte keuze van terugblikken van Margaretha naar vroegere leven voordat ze recluse werd. Het voelde niet écht logisch aan om juist net nu het te introduceren aan de lezer.
Desalniettemin blijft het een bijzonder geschiedeniserhaal die mij meer inzicht heeft gegeven in de kerkelijke geschiedenis en de positie van vrouwen hierin. Liefhebbers van geschiedenisverhalen is dit boek zeker te raden om te lezen.
Dankjewel HarperCollins voor het toezenden van dit recensieboek!
1
Reageer op deze recensie
