Een prachtig, groots prentenboek

Leo Timmers heeft er twee jaar aan gewerkt, maar toen was daar zijn nieuwe prentenboek Kiki & ik. Het is een prachtig, groots prentenboek geworden. Sommigen noemen het zelfs zijn magnum opus. Dit was mijn eerste ‘Leo Timmers’, dus daar kan ik niets over zeggen. Wat ik wel kan beamen, is dat het een prachtig prentenboek is geworden.

Kiki & ik gaat over een meisje. Dat meisje heet Kiki. Op een ochtend komt haar vader thuis met een paard genaamd Polly. Kiki en Polly krijgen een sterke vriendschap. Kiki doet alles voor Polly: ze mest de stal uit, geeft Polly eten en drinken en zorgt ervoor dat ze er mooi uitziet. Maar net zoals in het echte leven, kan niet altijd alles hetzelfde blijven. Kiki wordt steeds groter en langzaam verandert alles voor Polly.

Leo Timmers (1970) is een Vlaamse prentenboekenmaker. Hij debuteerde in 2000 met zijn prentenboek Blij met mij. Daarna zijn er nog vele andere prentenboeken van zijn hand verschenen. Inmiddels zijn zijn boeken in bijna veertig talen vertaald. In zijn prentenboeken gebruikt hij zo min mogelijk woorden om met de illustraties het grootste deel van het verhaal te vertellen. Dit is ook in Kiki & ik goed terug te zien. Daarnaast gebruikt hij in zijn prentenboeken vaak dieren. Timmers is genomineerd voor de Hans Christian Andersen Award en de Astrid Lindgren Memorial Award van 2026.

Kiki & ik wordt verteld vanuit het perspectief van Polly, maar dat weet je eigenlijk pas halverwege het boek, als de vader van Kiki een bordje aan de stal hangt met daarop de naam Polly. In het dagelijks leven gaat het vaak alleen over onze levens en hoe het voor ons is om voor dieren te zorgen, maar we hebben eigenlijk geen idee wat de dieren voelen en denken. Timmers laat met dit boek zien hoe het voor het dier is.

De gevoelens van Polly spelen dan ook een grote rol in dit boek. Timmers heeft deze gevoelens heel goed over weten te brengen. Het is knap hoe hij dit gedaan heeft, want die gevoelens komen met een minimale hoeveelheid tekst en enkele illustraties heel sterk naar voren. Aan het begin is de vriendschap tussen Kiki en Polly bijna levensecht, wat zowel in beeld als tekst wordt overgebracht: “Kiki hield van me. En ik van haar.” Daarna is het dan ook hartverscheurend als je Polly alleen in haar stal ziet staan in het donker. Je voelt de eenzaamheid en het verdriet. Gelukkig heeft ook dit boek een ‘eind goed, al goed’.

In dit boek wisselt Timmers grootse platen in kleur af met zwart-wit tekeningen in inkt. Het maken van de zwart-wittekeningen van Kiki en haar paard met pen en inkt was een uitdaging, want dit is iets wat hij niet eerder heeft gedaan. Op de tekeningen is de bouw van het paard goed terug te zien. Polly wordt ook in allerlei verschillende houdingen afgebeeld, iets wat onwijs moeilijk is. Daarvoor heeft Timmers de anatomie van het paard goed moeten bestuderen. Je ziet Polly soms ook op een bepaalde manier kijken, wat ik heel herkenbaar vind voor sommige paarden: nieuwsgierig en soms een beetje achterdochtig, maar altijd vol waardering als je ze borstelt of eten komt brengen. Daarnaast zijn er de grote, kleurrijke platen die bijna van de pagina’s springen. Daarop zijn Kiki en haar paard in het klein te zien. Dit vormt een prachtig contrast met de inkttekeningen. Voor de landschappen heeft Timmers inspiratie opgedaan in Ierland. Dat is niet voor niets geweest, want het wilde en krachtige van de natuur komt goed over.

Op zijn Instagram vertelt Timmers dat dit voor hem ook een persoonlijk boek is. In zijn jeugd waren paarden overal. Hij had zelf een paard waarop hij deed paardrijden en waarmee hij door weer en wind de Limburgse velden verkenden. Ook tekende hij zijn paard toen al na. Als je in je jeugd zelf paarden hebt verzorgd, dan is dit waarschijnlijk ook voor jou heel herkenbaar.

Kiki & ik is een prachtig prentenboek. Met zijn indrukwekkende illustraties weet Timmers de lezer mee te nemen in het verhaal van Kiki en haar paard Polly, waarin vriendschap, opgroeien en eenzaamheid centraal staan.