Een wijze les

Zo boven, zo beneden.

Het verhaal in geestverwanten draait om Merthe. Ze is een meisje dat verwikkelt is in de puberteit en met een hoop vragen worstelt. Tijdens een logeerpartij met vriendinnen besluiten ze te gaan glaasje draaien, dit pakt helaas anders uit dan ze hadden gedacht. Merthe hoopte antwoorden op haar vragen te krijgen, maar uiteindelijk heeft ze alleen maar meer vragen. De vriendinnen besluiten om het mysterie zelf te gaan ontrafelen, dat heeft gevolgen die ze zelf niet hadden voorzien.

De proloog is heel sterk, die maakt je nieuwsgierig. De spanning bouwt zich in de eerste hoofdstukken langzaam op, tot het moment dat de meiden glaasje draaien. Merthe krijgt een aantal antwoorden die alleen maar nieuwe vragen oproepen en ook weet Hilda duidelijk het gevoel van onbehagen van de meiden goed over te brengen. Als de meiden besluiten zelf op zoek te gaan naar aanknopingspunten komt het verhaal in een soort stroomversnelling. Verschillende gebeurtenissen volgen elkaar op die elke keer de spanning weer een beetje opbouwen.

Het gebruik van bestaande plaatsen en een goede omschrijving van het gebied waar het verhaal zich hoofdzakelijk afspeelt maakt het voor mij een heel tastbaar geheel omdat ik zelf in de omgeving woon. Ik vond het boek vlot geschreven, er zit veel spanning in en is heel realistisch. De emotionele wervelstorm in Merthe's hoofd raakte me, ik kon me goed in haar verplaatsen en heb op het eind zelfs een traantje gelaten. Ik vind dat er een duidelijke boodschap in het boek zit die je vooral waarschuwt voor de gevaren van glaasje draaien. Maar ook probeert Hilda je duidelijk te maken dat niet alle spirituele dingen "eng" zijn. Al met al een fijn boek.