Lezersrecensie
Een hart vol bloemen
“Jij was de ware liefde die ik nodig had om me uit een nachtmerrie te wekken, kleintje. Jij was mijn wondertje.”
~p 61~
Alice kent als jong kind al veel geweld in haar leven. Wanneer haar ouders omkomen bij een vreselijke brand, komt haar oma haar halen om op te groeien op de bloemenkwekerij. Daar is ze gelukkig, tot ze op een dag een gesprek opvangt dat ze niet had mogen horen. Het geheim dat ze ontdekt zet haar leven op zijn kop, het verraad is te groot. Ze vlucht weg van de boerderij en komt bij toeval terecht bij een natuurreservaat waar ze kan werken als gids. Ze word verliefd en heeft een dak boven haar hoofd. Net als ze denkt dat ze alles achter zich kan laten, wordt ze onherroepelijk ingehaald door haar verleden.
“Hoe meer tijd Alice met haar moeder in de tuin doorbrengt, hoe meer ze besefte dat haar echte moeder pas tussen de bloemen tot leven kwam.”
~P 27~
Toen ik begon te lezen werd ik direct meegezogen in het verhaal. ik voel gelijk compassie voor de kleine Alice en haar zorgen die ze als klein meisje al heeft. De gebeurtenissen om Alice heen zijn heel beelden en realistisch en raakten me diep.
Holly heeft een fijne schrijfstijl, met haar beschrijvingen van de omgeving geven je het gevoel dat je daadwerkelijk in Australië bent. De verhaallijn volgt de levensloop van Alice, en worde vanuit haar oogpunt verteld. Andere stukken worden vanuit de andere personages verteld en geven het verhaal meer diepgang. De gevoelens, flashbacks en strubbelingen van Alice dragen daar aan bij. Het een is hartverscheurend verhaal dat me niet meer losliet en op veel momenten keihard raakten en me tot tranen ontroerde.
“Vuur is voor mij nooit een medicijn geweest, ‘zei Alice.’ ‘Ooit heb ik gedacht dat het dat misschien kon zijn, maar uiteindelijk betekende vuur voor mij altijd het einde van iets.”
~p340~
De aanduiding aan het begin van de hoofdstukken vond ik heel erg mooi met de tekeningen, betekenis en omschrijving van de bloemen. Echt een waardevolle toevoeging, die bijdraagt aan de sfeer van het boek. Het is een boek dat je meeneemt door het magische landschap van Australië, maar dat je ook met beide voeten op de grond zet. Het is een mooi boek wat nog lang na blijft sudderen.
“Vertrouw op je verhaal. Het enige wat je kunt doen is het naar waarheid vertellen.”
~p404~
~p 61~
Alice kent als jong kind al veel geweld in haar leven. Wanneer haar ouders omkomen bij een vreselijke brand, komt haar oma haar halen om op te groeien op de bloemenkwekerij. Daar is ze gelukkig, tot ze op een dag een gesprek opvangt dat ze niet had mogen horen. Het geheim dat ze ontdekt zet haar leven op zijn kop, het verraad is te groot. Ze vlucht weg van de boerderij en komt bij toeval terecht bij een natuurreservaat waar ze kan werken als gids. Ze word verliefd en heeft een dak boven haar hoofd. Net als ze denkt dat ze alles achter zich kan laten, wordt ze onherroepelijk ingehaald door haar verleden.
“Hoe meer tijd Alice met haar moeder in de tuin doorbrengt, hoe meer ze besefte dat haar echte moeder pas tussen de bloemen tot leven kwam.”
~P 27~
Toen ik begon te lezen werd ik direct meegezogen in het verhaal. ik voel gelijk compassie voor de kleine Alice en haar zorgen die ze als klein meisje al heeft. De gebeurtenissen om Alice heen zijn heel beelden en realistisch en raakten me diep.
Holly heeft een fijne schrijfstijl, met haar beschrijvingen van de omgeving geven je het gevoel dat je daadwerkelijk in Australië bent. De verhaallijn volgt de levensloop van Alice, en worde vanuit haar oogpunt verteld. Andere stukken worden vanuit de andere personages verteld en geven het verhaal meer diepgang. De gevoelens, flashbacks en strubbelingen van Alice dragen daar aan bij. Het een is hartverscheurend verhaal dat me niet meer losliet en op veel momenten keihard raakten en me tot tranen ontroerde.
“Vuur is voor mij nooit een medicijn geweest, ‘zei Alice.’ ‘Ooit heb ik gedacht dat het dat misschien kon zijn, maar uiteindelijk betekende vuur voor mij altijd het einde van iets.”
~p340~
De aanduiding aan het begin van de hoofdstukken vond ik heel erg mooi met de tekeningen, betekenis en omschrijving van de bloemen. Echt een waardevolle toevoeging, die bijdraagt aan de sfeer van het boek. Het is een boek dat je meeneemt door het magische landschap van Australië, maar dat je ook met beide voeten op de grond zet. Het is een mooi boek wat nog lang na blijft sudderen.
“Vertrouw op je verhaal. Het enige wat je kunt doen is het naar waarheid vertellen.”
~p404~
1
Reageer op deze recensie
