Schrijnend en persoonlijk

Suzanna Esther heeft met Giftig een zeer schrijnend, doch persoonlijk verhaal weten te schrijven. De thema’s zullen voor een select groepje weer zeer herkenbaar zijn, en ook al zal dit misschien een kleine groep lezers zijn, het zet elke lezer hoe dan ook ongenadig aan het denken. Er is sprake van een onderhuidse spanning, welke subtiel is opgebouwd. Uiteraard zou het geen Suzanna Esther zijn zonder de psychologie en filosofie, welke naarmate het verhaal vordert, rustig komt binnensijpelen. Het is eigenlijk meteen al duidelijk, dat de lezer niet met normale personages te maken heeft, en de diepgang van de karakters zijn dan ook in goede ontwikkeling. Hoewel het karakter van het algehele verhaal heel schrijnend en serieus is, komt er ook een hilarisch randje de hoek om kijken, waarbij er niet te zuinig met de droge humor wordt omgesprongen. Daarnaast laat de goede balans tussen show en tell de lezer tot aan de laatste bladzijde boeien, ook al kunnen gedreven lezers op een gegeven moment misschien al doorhebben hoe het met de dader zit. Toch blijft het plot heel geniaal, brengt menig lezer een ware lach op het gezicht, en werd daardoor erg Suzanna Esther- eigen bevonden. Eentje die de lezer zal weten te raken. Het is een eyeopener voor niet alleen hulpverleners, psychiaters, en psychologen. Er kan gerust geconcludeerd worden dat het voor elke lezer een potentiële boodschap in zit. Om die redenen heeft het zijn sterren dubbel en dwars verdient.