Maritieme symboliek

Hoewel het even geleden is dat het eerste deel in het Tunnels- tweeluik uitgekomen is, weet Mel Hartman haar lezers weer feilloos te boeien. In Terug staat zij nog altijd plotseling oog in oog met haar dood gewaande moeder. De emoties boosheid, verdriet, verontwaardiging en ontkenning komen voorbij tijdens deze moeder-dochter hereniging. Het gaat daarnaast ook om vertrouwen en loyaliteit. De boeken bekleden mooi het segment portal fantasy. Tevens is het een verhaallijn dat doorspekt is met een maritieme symboliek, waarin schattige fantasiewezens al snel opnieuw de show zullen stelen. Daarnaast is er aandacht voor ecologische problemen. Natuur en milieu staan dus ook deze keer weer hoog in het vaandel. Het blijkt al snel dat hoofdkarakter George een ingewikkeld achtergrondverhaal heeft, eentje waarin snelle wendingen wegens familiebanden zijn ontstaan. Het avontuur in de verhaallijn is niet te missen, en geeft het de nodige actie wanneer er nieuwe ontwikkelingen voordoen. De fantasie die Hartman heeft, is eindeloos, en heel geniaal gevonden, en zal dan ook de fantasie van de jonge lezer op een aandoenlijke manier prikkelen.
George krijgt uiteindelijk wel een hele grote taak op zich, een taak met opmerkelijke verantwoordelijkheden en bijkomstige vijanden. Het mag dan ook snel duidelijk worden waar enkele van deze vijanden op gebaseerd is. Er is aandacht voor racisme, en wat er zou kunnen gebeuren als het internet definitief zou worden afgesloten. Het laat weer eens zien wat afhankelijkheid met de mens doet. De oplossing waarmee George komt, kan er weleens voor zorgen dat het verhaal van de Tunnels ineens snel afgewikkeld wordt. Lezers willen toch onverhoopt weten hoe het tweeluik zal worden afgesloten. Originaliteit gegarandeerd.