Inspirerend voor elke wandelaar

In het voorwoord wordt al een beetje duidelijk waar Mijlpalen over zal gaan. Er is meteen een verwijzing naar Sam Heughan’s meest traumatiserende rol in het eerste seizoen van Outlander. Bij het lezen van de proloog laat de acteur en auteur zien dat hij heel sfeervol de omgeving weet te schetsen, waarbij enige vooraanschouwing vanuit zijn perspectief over zijn inmiddels succesvolle poging om acteur te worden, door komt schemeren. Speelsheid blijft hierbij niet weggelaten. Het is een verhaal dat uit koppige aanhoudendheid en enige impulsiviteit is voortgekomen.
Al wandelend vertelt hij over zijn herinneringen uit zijn jeugd, zijn vaders liefde voor The Lord of the Rings, over whisky, en over zijn fans, die hij graag geeft wat ze van hem willen. Zijn haat-liefdeverhouding met zijn rugzak zorgen nog weleens voor hilarische, maar ook pijnlijke momenten. De keren dat hij liever zijn wandelstokken kwijt dan rijk is, komt veelvuldig voorbij. Met de gehoornde schapen en Schotse Hooglanders wordt hij ook niet bepaald vrienden.  Tevens vertelt hij tussen de adembenemende omschrijvingen van het Schotse landschap door zijn ervaringen op de toneelschool, en over zijn ervaringen voor de camera. Over zijn in de eerste instantie onkunde in het paardrijden, en zijn relatie ten opzichte van paddenstoelen. Daarnaast beschrijft hij hoe hij in Los Angeles blut raakte, en alle emoties van dien die dat persoonlijk voor hem opleverde. Het is duidelijk dat Sam’s pad naar succesvol auteur vol hobbels en kuilen zat, net zoals dus zijn wandeling door de West Highland Way. Al deze memoires veranderen dan ook halverwege van een vlotte, speelse babbel deels in een grimmige slowburn. De titel Mijlpalen werd hierom goed gekozen vanwege zijn metaforen en ongekende symboliek. Het is hoe dan ook een inspirerend boek voor elke wandelaar.