Lezersrecensie
“Wie dit leest, leeft.”
“Wees jezelf en wees eigenwijs.”
Het spannende en knappe eerste deel uit de Oerbloed-trilogie, De raadselbreker, sloot af met een heuse cliffhanger. Ook dit tweede deel, De schaduwsluiper, is indrukwekkend goed! Het boek begint met een korte terugblik en ik voelde mij meteen weer thuis in Norgië in het gezelschap van Obbe en Darja.
“Obbes gedachten gaan terug naar de Boekenburcht. Als boekenhoeder had hij op een dag bij het afstoffen een piepklein boekje gevonden. Het was uit een groter boek gevallen. Het kleine boekje bleek een handboek voor Schaduwsluipers te zijn. Het ging over de kunst van het verdwijnen. Over knopen leggen. Over ademhalen onder water door een rietje. Over hoe Schaduwsluipers leren om te letten op de handen van iemand anders. En er was iets met een derde oor…”
Korte hoofdstukken, beeldende schrijfstijl, spanning en humor! Wat wil een lezer nog meer? Maatschappelijke thema’s die op een subtiele manier in het verhaal worden verwerkt, mooie illustraties, een recept voor vredesbrood… ja, ook allemaal aanwezig in De schaduwsluiper!
“Wij zijn hier vandaag bijeen om te praten over de toekomst van het land. De kinderen van onze kinderen zullen ons beoordelen op onze beslissing van vandaag. Laat ons het goed doen.”
“Als zwaarden spreken, zwijgen onze harten. Luister toch naar uw hart!”
Over de inhoud ga ik niets verklappen, dat moet je zelf ontdekken hoor. Maar de fragmenten en wijsheden die ik hier deel maken jou hopelijk wel nieuwsgierig? En natuurlijk kijk ik ongeduldig uit naar De leugenvanger, het sluitstuk van de Oerbloed-trilogie dat in augustus verschijnt. Prachtige reeks voor jongeren én volwassenen!
“Wees lief voor elk boek dat je oppakt. Vele mensen hebben daar hun best op gedaan. Elk boek zit vol bloed, zweet en tranen. Vergeet dat nooit…”
“Wie dit leest, leeft.”
1
Reageer op deze recensie