Lezersrecensie
Dit boek is grappig, lief, serieus, ontroerend, hilarisch, magisch!
“Maar ja, hier in het Hekkenhuis kan alles natuurlijk. Zoals in een boek ook alles kan. Als het maar bedacht wordt.”
Ik las Het Hekkenhuis in één keer uit en bleef blij en verwonderd achter. Dit jeugdboek, dat ook perfect geschikt is voor volwassenen, heeft alles waar ik zo van hou! Zowel de inhoud, schrijfstijl als illustraties zijn zo origineel en heerlijk ‘buiten de lijntjes’.
“Anders? Iedereen is toch anders? En mijn mening is: als iedereen anders is, is anders normaal.”
Juf Annie is de lievelingsjuf van Jackson. Ze is lief, grappig, geduldig, ruikt lekker en schrijft mooie gedichten. Maar door Jackson zijn schuld ligt ze nu in het ziekenhuis. Hij is boos op zichzelf en vindt het erg wat hij gedaan heeft, maar ‘het spijt me’ kan hij niet zeggen. De herinneringen aan Burundi, aan de overtocht, aan zijn oom en de soldaten… hij kreeg in de klas ineens kortsluiting in zijn hoofd. Gelukkig wil Juf Annie hem wel helpen. Ze stuurt Jackson naar Het Hekkenhuis, een huis vol vreemde snuiters! Een geharnaste ridder, de gebroeders K., Owen Meany, José Arcadio Buendía… Maar het is meneer Lear die hulp kan bieden aan Jackson.
“Een simpele sorry kan wonderen doen.”
Het Hekkenhuis heeft mij zo fijn verrast! Dit boek is grappig, lief, serieus, ontroerend, hilarisch, magisch! Het ene moment was ik zo intens ontroerd, als Lear denkt te weten waarom Jackson geen sorry kan zeggen. Zoveel emotie in één zinnetje, in zijn zeer gevat antwoord. En dan kom je weer in een hilarische situatie terecht als Jackson meester Erik op straat tegenkomt in een witte onderbroek. Maar ook hier hangt weer een mooi verhaaltje aan vast! Vaak gedurfd, altijd eerlijk. Het Hekkenhuis is een verhaal over een jongen die zijn land moest verlaten, die hier een nieuw leven probeert op te bouwen. Maar het is ook een knappe en originele ode een boeken en verhalen.
Ik wil nog zoveel vertellen over Het Hekkenhuis, over de knipoog naar Frozen, over mijn zoektocht naar boekpersonages, over die vier prachtige en originele illustraties van Lukas Verstraete, over hoe boeiend dit boek kan worden gebruikt in klasverband… Maar het is fijner als je het allemaal zelf kan ontdekken, en nog zoveel meer!
“Natuurlijk, boekpersonages sterven nooit helemaal, omdat ze verder leven in hun verhalen.”
Enfin, Het Hekkenhuis is dus een absolute aanrader voor liefhebbers van buitenbeentjes! Ik hou er alvast van!
Met dank aan uitgeverij Lannoo voor het recensie-exemplaar.
Ik las Het Hekkenhuis in één keer uit en bleef blij en verwonderd achter. Dit jeugdboek, dat ook perfect geschikt is voor volwassenen, heeft alles waar ik zo van hou! Zowel de inhoud, schrijfstijl als illustraties zijn zo origineel en heerlijk ‘buiten de lijntjes’.
“Anders? Iedereen is toch anders? En mijn mening is: als iedereen anders is, is anders normaal.”
Juf Annie is de lievelingsjuf van Jackson. Ze is lief, grappig, geduldig, ruikt lekker en schrijft mooie gedichten. Maar door Jackson zijn schuld ligt ze nu in het ziekenhuis. Hij is boos op zichzelf en vindt het erg wat hij gedaan heeft, maar ‘het spijt me’ kan hij niet zeggen. De herinneringen aan Burundi, aan de overtocht, aan zijn oom en de soldaten… hij kreeg in de klas ineens kortsluiting in zijn hoofd. Gelukkig wil Juf Annie hem wel helpen. Ze stuurt Jackson naar Het Hekkenhuis, een huis vol vreemde snuiters! Een geharnaste ridder, de gebroeders K., Owen Meany, José Arcadio Buendía… Maar het is meneer Lear die hulp kan bieden aan Jackson.
“Een simpele sorry kan wonderen doen.”
Het Hekkenhuis heeft mij zo fijn verrast! Dit boek is grappig, lief, serieus, ontroerend, hilarisch, magisch! Het ene moment was ik zo intens ontroerd, als Lear denkt te weten waarom Jackson geen sorry kan zeggen. Zoveel emotie in één zinnetje, in zijn zeer gevat antwoord. En dan kom je weer in een hilarische situatie terecht als Jackson meester Erik op straat tegenkomt in een witte onderbroek. Maar ook hier hangt weer een mooi verhaaltje aan vast! Vaak gedurfd, altijd eerlijk. Het Hekkenhuis is een verhaal over een jongen die zijn land moest verlaten, die hier een nieuw leven probeert op te bouwen. Maar het is ook een knappe en originele ode een boeken en verhalen.
Ik wil nog zoveel vertellen over Het Hekkenhuis, over de knipoog naar Frozen, over mijn zoektocht naar boekpersonages, over die vier prachtige en originele illustraties van Lukas Verstraete, over hoe boeiend dit boek kan worden gebruikt in klasverband… Maar het is fijner als je het allemaal zelf kan ontdekken, en nog zoveel meer!
“Natuurlijk, boekpersonages sterven nooit helemaal, omdat ze verder leven in hun verhalen.”
Enfin, Het Hekkenhuis is dus een absolute aanrader voor liefhebbers van buitenbeentjes! Ik hou er alvast van!
Met dank aan uitgeverij Lannoo voor het recensie-exemplaar.
1
Reageer op deze recensie