Lezersrecensie
Fijn weerzien met Lexi en Karl
Vorige zomer las ik de eerste Werchterthriller, Born to be wild, waarin onderzoeksjournalist Lexi kennis maakt met undercoveragent Karl. Het was nu een fijn weerzien in Alors on danse! Maar dit verhaal is zeker los te lezen van het eerste deel want Ines Nijs introduceert deze twee hoofdpersonages goed en gaandeweg kom je ook te weten wat er zich in het eerste deel heeft afgespeeld tussen Lexi en Karl.
“Zolang ik ermee bezig ben, probeer ik aan niets te denken. Niet aan de ruzie met Alex, niet aan het gevecht, niet aan zijn kapotte hoofd, niet aan het bloed, niet aan zijn ongelovige, uitdovende ogen.”
Een moord onder een tribune op de wei van Werchter zorgt meteen voor de juiste spanning. Als lezer weet je meteen wie het slachtoffer én de dader zijn. Maar de beweegreden en het het kluwen rondom hen wordt mondjesmaat duidelijker. Het privéleven van Lexi en Karl wordt ook mooi verweven doorheen deze thriller. En natuurlijk mag een vleugje muziek niet ontbreken! Ik vond dit tweede deel net iets beter dan het eerste deel (waar ik ook van genoten heb). Misschien omdat ik de twee hoofdpersonen al beter kende? Misschien omdat de verhaallijn mij nu meer boeide? Heel benieuwd dus naar Psychokiller, het sluitstuk van deze trilogie dat in mei 2026 zal verschijnen. De Werchterthrillers lezen aangenaam en bevatten voldoende spanning zonder dat het te gruwelijk wordt. Zeker fijn leesvoer voor de vakantieperiode! Geniet ervan!
“Niemand vertrekt zomaar. Er is altijd een reden. Soms is die duidelijk. Soms is ze onzichtbaar, maar even geldig. Hij weet hoe het voelt vast te zitten, opgesloten in het eigen leven.”
1
Reageer op deze recensie