Romantiek en geschiedenis mooi gecombineerd

“Ik, Guy Lester, laat hierbij bij mijn volle verstand aan mevrouw Eve Forrester, geboren Shipley, Newbolt Avenue, Sutton, een vierde deel na van Villa La Perle in Cap d’Antibes, om goed te maken wat ik in het verleden heb aangericht.”


Lente 1948. De lezer duikt meteen in het saaie en ongelukkige leven van Eve. Dat ze niet gelukkig is in haar huwelijk met Clifford is meteen voelbaar. Een brief van het juristenkantoor zorgt dan toch voor wat opwinding in haar leven. Het blijkt dat Eve is opgenomen in het testament van Guy Lester, een man waar ze nog nooit van gehoord heeft. Voor de details van de erfenis moet ze naar Cannes afreizen, reiskosten en hotelverblijf worden vergoed. De treinreis is een heuse onderneming voor Eve, helemaal weg uit haar vertrouwde omgeving. Tijdens de reis maakt ze kennis met Ruth en Rupert, een vriendelijk echtpaar dat ook op weg is naar Cannes om het huwelijk bij te wonen van filmster Gloria Hayes en Laurent Martin, een stinkrijke erfgenaam. Bij aankomst in Cannes wordt Eve opgewacht door Marie, de vrouw van notaris Bernard. Hij weet haar te vertellen dat Diane, de weduwe van Guy Lester, en de twee zonen van Guy Lester, Noel en Duncan de andere erfgenamen zijn. Samen hebben ze Villa La Perla geërfd.
Voor Eve is dit het begin van een turbulente tijd vol intriges en geheimen, met chique mensen en een naakte man aan het zwembad, met twijfels en veel vragen. Eve blijft langer dan gepland in het zuiden van Frankrijk om alles uit te diepen, om antwoorden de vinden, maar ook om haar persoonlijke problemen onder ogen te komen.

Het verhaal is opgedeeld in 32 hoofdstukken en speelt zich af tussen mei 1948 en september 1949. In korte tussenfragmenten komen de laatste weken uit het leven van Guy Lester aan bod. Zo komt de lezer uiteindelijk te weten waarom Eve ook erfgename is. Het begin van het verhaal is zeer goed opgebouwd. Als lezer moet je zelfs even goed de aandacht erbij houden omdat er veel personages passeren. Spanning en nieuwsgierigheid zorgen ervoor dat de eerste helft heel vlot leest. Maar vervolgens kwam er voor mij een dipje. Ik begon me te ergeren aan de terugkerende beschrijvingen van het landschap, de uiterlijke kenmerken van de personages, de interieurs die tot in detail werden beschreven… dat haalde de vaart uit het verhaal. De verwijzingen naar kunst en literatuur konden mij dan weer wel boeien.
Het middengedeelte draait vooral rond geheimen en intriges, zonder al te veel inhoud, maar wel vermakelijk. Gelukkig heeft het einde me alsnog verrast, een mooi afsluiting van het verhaal!

De historische achtergrond is zeer goed weergegeven. De gevolgen van de oorlog zijn duidelijk voelbaar. Voor deze periode kwam de Britse adel naar de Côte d’Azur, maar tijdens de oorlog werden de villa’s ingenomen door militairen die vaak geen respect voor andermans eigendom hadden. Een deel van de Britten kwam later wel weer terug. Het contrast tussen hun rijkdom en de armoede van de plaatselijke bevolking is in 1948 ook nog steeds aanwezig.

Fatale erfenis is een verhaal voor een breed publiek. De liefhebbers van Santa Montefiore, Lucinda Riley en Sarah Lark zullen zeker genieten! Mijn enthousiasme was een beetje wisselend, daarom kom ik tot een beoordeling van drie sterren. Desalniettemin kijk ik uit naar de eventuele andere vertalingen van de historische romans van Rachel Rhys.