Groots in zijn eenvoud

In Leeuwenhart vertelt Monika Helfer over haar broer Richard, die op zijn dertigste zijn leven beëindigde. Dit klein boekje bevat een intens verhaal, groots in zijn eenvoud

“Ik ken niemand die het leven zo onbelangrijk vond als Richard.”

Richard is vijf als zijn moeder sterft. Hij groeit op bij Tante Irma, terwijl zijn drie zussen bij een andere tante worden grootgebracht. Het contact tussen Monika, de auteur, en Richard wordt pas later terug wat inniger. Richard is ondertussen letterzetter van beroep, maar schildert ook graag. Hij houdt niet zoveel van het leven, verzint verhalen en doet alsof ze waar zijn.

Samen met haar tweede man, Michaël, haalt Monika herinneringen op aan Richard. Michaël had een andere band met hem en hierdoor heeft hij Richard ook anders ervaren, vertelt hij andere verhalen over hem. Was er eigenlijk iemand die Richard écht kende, écht begreep?

In korte fragmenten, die niet chronologisch worden geschetst, lees je hoe Richard door Kitti uit een zinkende badkuip wordt gered. En hoe Kitti haar dochtertje Putzi voor zijn deur afzet en niet meteen terugkomt, hoe Tanja in zijn leven verschijnt en hoe Putzi uit zijn leven verdwijnt.

Dit tragische én liefdevolle verhaal, met ook een sprankeltje humor, is mooi en ingetogen geschreven. Het is een zeer persoonlijke inkijk in de gedachten en gevoelens van zowel Monika als Richard. Leeuwenhart is het derde deel uit een familiesaga, na De bagage en Waar vader was. Deze twee vorige delen heb ik nog niet gelezen. Maar de schrijfstijl van Monika Helfer bevalt me wel, dus breid ik mijn leeslijst graag nog wat uit.

“Zoals bij alles ter wereld hield hij er geen rekening mee dat mensen ook maar het geringste initiatief van hem verwachtten. Hij had het geaccepteerd dat er een kind bij hem woonde dat papa tegen hem zei. Hij leerde het voor het slapengaan een luier om te doen. Hij maakte verschillende soorten puree.”