Lezersrecensie
Heftig onderwerp
Tess is een vrouw van 27 die een erg heftige kindertijd heeft meegemaakt. Zowel mentaal als fysiek misbruik was haar niet vreemd. Aan al deze mishandelingen komt op een gruwelijke manier een einde. Ondanks deze vreselijke start, weet ze een mooi leven voor zichzelf op te bouwen. Maar wanneer een een ex-vriendje wel erg fout blijkt te zijn, wordt ze gedwongen om opnieuw naar haar verleden te kijken. Is alles wel zoals het lijkt?
Ravenzwart bloed is opgedeeld in twee tijdslijnen, die elk door een ander persoon worden verteld: in het heden volgen we Tess, in het verleden haar tweelingzus Inka. Dit zorgt ervoor dat er gaandeweg erg veel spanning wordt opgebouwd, waardoor het steeds moeilijker wordt om het boek weg te leggen. Soms is het haast ‘vervelend’ dat er van persoon wordt gewisseld, omdat je écht wil weten wat er in een verhaallijn gebeurt.
De schrijfstijl en het taalgebruik is simpel en daardoor erg toegankelijk. Voor mij persoonlijk had er net wat minder herhaling en verduidelijking in gemogen, omdat dit – naar mijn gevoel – het verhaal vertraagt. Langs de andere kant snap ik ook dat er mensen zijn die dit net wel prettig vinden.
De personages worden, op het hoofdpersonage na, niet heel erg uitgediept. Toch leer je voldoende over hen om diepte aan het verhaal te geven. Omgevingen worden eveneens niet uitgebreid omschreven, maar wel op een dergelijke manier dat je jezelf alles goed kunt voorstellen.
Ravenzwart bloed is een spannend verhaal, het kruipt onder je vel en laat je niet meer los. Dit komt deels door het thema, lezen over kindermishandeling laat niemand koud. Bovendien wordt het verhaal goed opgebouwd, zodat ook de spanning steeds meer toeneemt. Er zitten de nodige wendingen in, zodat je zonder meer je aandacht er steeds bij moet houden. Ook het einde is wellicht niet wat de meeste mensen hadden verwacht.
Ravenzwart bloed is zeker een aanrader voor mensen die houden van een toegankelijk, maar spannend boek. Het raakt een aantal heftige thema’s die – helaas – nog altijd actueel zijn en dus zeker aandacht verdienen.
Ravenzwart bloed is opgedeeld in twee tijdslijnen, die elk door een ander persoon worden verteld: in het heden volgen we Tess, in het verleden haar tweelingzus Inka. Dit zorgt ervoor dat er gaandeweg erg veel spanning wordt opgebouwd, waardoor het steeds moeilijker wordt om het boek weg te leggen. Soms is het haast ‘vervelend’ dat er van persoon wordt gewisseld, omdat je écht wil weten wat er in een verhaallijn gebeurt.
De schrijfstijl en het taalgebruik is simpel en daardoor erg toegankelijk. Voor mij persoonlijk had er net wat minder herhaling en verduidelijking in gemogen, omdat dit – naar mijn gevoel – het verhaal vertraagt. Langs de andere kant snap ik ook dat er mensen zijn die dit net wel prettig vinden.
De personages worden, op het hoofdpersonage na, niet heel erg uitgediept. Toch leer je voldoende over hen om diepte aan het verhaal te geven. Omgevingen worden eveneens niet uitgebreid omschreven, maar wel op een dergelijke manier dat je jezelf alles goed kunt voorstellen.
Ravenzwart bloed is een spannend verhaal, het kruipt onder je vel en laat je niet meer los. Dit komt deels door het thema, lezen over kindermishandeling laat niemand koud. Bovendien wordt het verhaal goed opgebouwd, zodat ook de spanning steeds meer toeneemt. Er zitten de nodige wendingen in, zodat je zonder meer je aandacht er steeds bij moet houden. Ook het einde is wellicht niet wat de meeste mensen hadden verwacht.
Ravenzwart bloed is zeker een aanrader voor mensen die houden van een toegankelijk, maar spannend boek. Het raakt een aantal heftige thema’s die – helaas – nog altijd actueel zijn en dus zeker aandacht verdienen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sceptica
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
