Gedurfd

Maria Pourchet is een Franse schrijver en socioloog met een scherp oog voor de grillige kant van menselijke relaties.

Naar het westen volgen we Aurore, een uitgeputte moeder die Parijs ontvlucht na het overlijden van haar moeder. Ze trekt met haar zoon naar een afgelegen huis in Zuidwest-Frankrijk, waar ze hoopt op rust. Maar dan verschijnt Alexis Zagner, een beroemde acteur met een duister verleden. Hun ontmoeting leidt tot een intense, chaotische relatie die balanceert tussen verlangen en afkeer. Terwijl Aurore worstelt met haar gevoelens, duiken er steeds meer verhalen op over Alexis’ destructieve gedrag. De roman speelt zich af in een soort niemandsland, waar beide personages hun verleden proberen te ontvluchten maar dat verleden blijkt hardnekkig.

Pourchet schrijft met flair: haar zinnen zijn soms poëtisch, dan weer rauw en direct. Ze wisselt moeiteloos tussen introspectie en satire, wat het lezen levendig houdt. Aurore is geen typische heldin. Ze is vermoeid, grillig, maar ook scherp en verrassend. Alexis is charismatisch en ongrijpbaar, een moderne Don Juan die je tegelijk intrigeert en irriteert. Toch voelt hun dynamiek soms wat geforceerd aan, alsof de auteur meer wil zeggen dan de personages aankunnen. De dialogen zijn pittig, maar niet altijd geloofwaardig, en sommige scènes lijken eerder een toneelstuk dan een roman.

Hoewel het boek thematisch sterk is (denk aan #MeToo, macht en verlangen) voelt de uitwerking af en toe rommelig. De metaforen rond het “western”-concept zijn niet altijd helder. Ook de seksuele scènes zijn talrijk en expliciet, maar voegen niet altijd iets toe aan het verhaal.

Naar het westen is een gedurfde, grillige roman over aantrekking en afstoting.